AD(H)D is geen beperking, maar een ‘superpower’
[Recensie] Francien Regelink is een duizendpoot. Ze blogde voor GirlsLove2Run, is social media marketeer en ze schreef drie boeken. Haar eerste twee boeken Francien laat je tieten nog eens zien en Help ik sta online gingen over de gevolgen van sexting, waar ze op 15-jarige leeftijd zelf slachtoffer van werd. Over dit onderwerp geeft ze als ‘ongewild ervaringsdeskundige’ ook les en voorlichting op middelbare scholen. Haar nieuwste boek Druks gaat over AD(H)D. Daar is Francien namelijk op 27-jarige leeftijd mee gediagnosticeerd. Druks is een praktische gids voor iedereen die te maken krijgt met AD(H)D of hier meer over te weten wil komen, en tegelijkertijd een inspirerend pleidooi voor ‘anders zijn’.
De kern van Druks bestaat uit Regelinks uitleg over hoe AD(H)D haar leven beïnvloedt. Wat speelt er zich af in het hoofd van iemand met AD(H)D? Hoe richt je je leven op een nuttige manier in wanneer je AD(H)D hebt? En hoe beïnvloedt het verschillende aspecten van je leven, zoals relaties, geldzaken, boodschappen doen en werk. In alle eerlijkheid vertelt Francien alles in dit boek. Ook gestigmatiseerde onderwerpen als seks, medicatie en drugsgebruik komen aan bod. Naast haar eigen ervaringen biedt het boek tips van AD(H)D deskundige en coach Cathelijne Wildervanck. Juist omdat Francien zo openlijk over vertelt voelt het alsof je met een goede vriendin zit te praten.
Al deze persoonlijke ervaringen en praktische tips bedt de auteur in in een roerend en inspirerend pleidooi voor ‘anders zijn’. Francien heeft de visie dat AD(H)D geen belemmering is, maar juist een ‘superpower’. Als AD(H)D’er heb je soms moeite met bepaalde dingen waar anderen geen moeite mee hebben. Maar tegelijkertijd ben je goed in dingen waar anderen juist weer meer moeite mee hebben. Je brein werkt gewoon anders dan dat van een ‘neurotypisch’ persoon, en dat hoef je niet te zien als iets slechts, maar juist als iets waar je veel uit kan halen. Regelink is zelf heel creatief, een veel voorkomende eigenschap van AD(H)D’ers. Dit omdat AD(H)D’ers meer prikkels opvangen, waardoor ze sneller verbanden leggen tussen verschillende dingen. Dat is iets wat ‘neurotypische’ personen minder hebben, maar wat wel super nuttig en leuk is.
Bij het hebben van een ‘superpower’ hoort ook de acceptatie dat je niet in alles zo geweldig kan zijn. Francien bespreekt de dingen waar ze zelf moeite mee heeft, zoals geld sparen en het hebben van een wankelend zelfbeeld, uitvoerig. Maar ze legt ook uit hoe ze met die dingen kan omgaan. In de meeste gevallen komt dit erop neer dat ze hulp inschakelt van andere mensen die er wel heel goed in zijn. De haalt deze hulp uit verschillende hoeken, en stelt daarmee haar ‘dreamteam’ samen. Je kunt namelijk niet alles alleen, en dat hoeft ook niet. Waarom zou je? Als je het samen doet kan je je omringen met allemaal mensen waar je van houdt en die je steunen, en andersom kan jij hen ook weer helpen.
Het boek is luchtig geschreven, maar dat betekent niet dat Regelink niet over ‘zwaardere’ onderwerpen praat. Ook onderwerpen als depressie en dood komen aan bod. Ze horen nou eenmaal bij het leven van een AD(H)D’er. Maar alles met een nuchtere blik en een grapje. En dat is oké, want soms is een beetje positiviteit alles wat je nodig hebt.
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles
Komende zaterdag verschijnt er een interview met Francien Regelink in Bazarow Magazine.
