De eenzaamheid in het leven van Lydia Erneman

‘Rune Christiansen schreef een roman van zeldzame schoonheid.’ – De Standaard der Letteren Lydia Erneman is opgegroeid als enig kind op een kleine boerderij in Noord-Zweden. Na haar afstuderen als dierenarts komt ze terecht in een klein stadje in Noorwegen. We volgen Lydia middels haar werk als dierenarts tijdens de veranderende seizoenen en het ritme van het plattelandsleven. Hoewel Lydia snel respect en vertrouwen wint voor haar ijver, lijkt ze zich nog steeds overgegeven te hebben aan eenzaamheid als het allesomvattende uitgangspunt van haar leven, een uitgangspunt dat een persoon terneer kan slaan, maar desondanks een bron van geluk is. RECENSIES ‘In Lydia’s leven doen zich geen grootse, noemenswaardige gebeurtenissen voor, maar toch wil je haar als lezer bladzijde na bladzijde beter leren kennen. Rune Christiansens roman heb ik als het ware ademloos gelezen. Hij schrijft schitterend gedoseerd.’ – Bart Moeyaert ‘Observaties van dagelijkse, gewone dingen van het leven worden als een poëtische kralenketting aan elkaar geregen. Wonderschone levensvertelling, vertaald uit het Noors in afgewogen Nederlands en voorzien van een melancholie die trotse en vastberaden lichtheid in zich draagt. Taal, natuur en hoofdpersoon creëren samen een sfeer van heimwee naar wat is, eens was of niet eens is geweest. Lees en voel Lydia en je bent niet eenzaam – lees en ben als Lydia, en je bent nooit eenzaam.’ – Hannelore Rubie, NBD Biblion ‘Het overkomt mij niet vaak dat ik een boek uitlees, het vrijwel onmiddellijk weer oppak en herbegin te lezen met dezelfde intensiteit en toenemende verwachting als de eerste keer. Het intrigeert wat Christiansens heldere, poëtische taal in beweging zet. Zijn sober elegante zinnen hebben kracht, drijven je voort in de lectuur. Licht van toon, zacht en delicaat wekken ze je waakzaamheid voor wat haast onmerkbaar onder de grote hoeveelheid details van alledag in een leven schuilt. Het is een boek om lang te koesteren, ook al vanwege de stijlvolle uitvoering met op de cover een fascinerend schilderij van Barbara Guldenaar.’ – Mappalibri ‘Een prachtig boek over de alleenheid en de schoonheid der dingen en hoe je je verhoudt tot de mensen, tot het werk dat je doet, tot je ouders. Het is van een rust… en zo een mooi einde… Zo mooi om het jaar mee te beginnen.’ Lidewijde Paris in Nieuwsweekend, Radio 1 ‘Een boek over jezelf en je interne dialogen, over de onvermijdelijke eenzaamheid die daaruit volgt, over de schoonheid daarvan. Om te lezen onder een dekentje met een tas thee, een glimlach op je gezicht en een notitieboekje om elke zachte zin die je nog eens opnieuw zou willen lezen op te schrijven.’ – Robin Goossens, Goodreads ‘Een ongewoon mooie roman, een stap voorwaarts voor een schrijver die al een origineel en briljant oeuvre achter zich heeft. Er kan geen twijfel over bestaan dat Rune Christiansen voortreffelijke literatuur schrijft.’ – De Noorse radiozender NRK P2 ‘Een voortreffelijke roman over de enorme en tegelijkertijd ongrijpbare duisternis… Een mooie, heerlijk levendige en verslavende roman.’ – Berlingske Tidende, Denemarken ‘Een boek van zeldzame schoonheid. Een mooie, meeslepende en ontroerende roman die in ongestoorde stilte moet worden gelezen.’ – Stavanger Aftenblad