"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Een roos alleen

‘Een roman om langzaam van te genieten omdat het prachtig is geschreven.’ Le parisien Rose is net veertig geworden als ze wordt gebeld door een advocaat die haar vraagt om naar Kyōto te komen voor het testament van haar vader, Haru, die ze nooit heeft gekend. In de aanloop naar het voorlezen van het testament neemt Paul, de assistent van haar vader, Rose mee op wandelingen door Kyōto. Ze bezoeken tempels en Zen-tuinen, en Rose ontmoet kennissen en vrienden van haar vader, zoals een alcoholische pottenbakker en dichter, een oude vriendin, een huishoudster en een chauffeur.

De omzwervingen door Kyōto, georkestreerd door haar vader, verlichten de duisternis uit haar verleden en brengen Rose er uiteindelijk toe haar melancholie te overwinnen. Langzaam begint ze het Japanse deel van haar identiteit te accepteren en laat ze zich kalmeren door de stenen en de bloemen en de bomen.

‘Een vrouw treedt in de voetsporen van haar vader in het landelijke Japan. Heerlijk. (…) Een roman zoals er maar weinig zijn. Mooi, delicaat, intelligent… Je moet het lezen omdat het intens is, omdat het groots is, omdat het overweldigend is.’ LE FIGARO LITTÉRAIRE

Informatie

Recensies