"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Het eiland van de verdwenen bomen

Cyprus, 1974. Kostas, een Grieks-Cyprioot, en Dephne, een Turks-Cyprioot, ontmoeten elkaar stiekem in de plaatselijke taverne. De stille getuige van deze gelukkige ontmoetingen is een vijgenboom, die midden in dit knusse restaurant staat en door een holte in het dak omhoog groeit. Dan breekt de oorlog uit. Kostas wordt naar een oom in Londen gestuurd en Dephne blijft achter.
Jaren later keert Kostas, inmiddels botanicus van beroep, terug om haar op te zoeken. Ze houden nog steeds van elkaar en hij overtuigt Dephne ervan met hem mee naar Londen te gaan – tegen de wens van haar familie in. Maar eerst keren ze terug naar de plek waar ooit de taverne stond, om daar een stek van ‘hun’ vijgenboom te halen. Deze vijgenboom is het enige houvast dat hun dochter Ada vele jaren later, na de dood van haar moeder, heeft aan haar familiegeschiedenis. Lukt het Ada om decennia aan geheimen te ontrafelen?

Elif Shafak (1971) schrijft zowel in het Engels als Turks en is de meest gelezen auteur van Turkije. Haar werk is in vijftig landen vertaald en won vele internationale prijzen. Daarnaast was ze in 2017 jurylid van de man Booker International Prize, is ze TED Global Speaker, en zet ze zich in voor rechten voor minderheden. Vanwege haar boeken werd Shafak tweemaal aangeklaagd door de Turkse overheid. Haar laatste roman 10 minuten, 38 seconden haalde de shotlist van de Booker en de RSL Ondaatje Prize. Ze is professor aan o.a. Oxford University en in 2020 werd ze benoemd als vice president van de Royal Society of Literature.

Recensies

Het eiland van de verdwenen bomen

Het eiland van de verdwenen bomen