"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Het verborgen leven van bomen

Julián, een jonge literatuurdocent en aspirant-schrijver, merkt op een avond dat Verónica, zijn vrouw, maar niet terugkeert van haar tekencursus. En dat terwijl hij op haar dochtertje Daniela moet passen.

Het wordt later en later, en hoe langer het duurt hoe meer Julián begint te fantaseren: stapje voor stapje gaat hij terug in de tijd én loopt hij vooruit op zijn – en Daniela’s – leven zonder Verónica. ‘Het verborgen leven van bomen’ gaat over die ene nacht, één nacht waarin Julián noch de lezer weet wat er precies gebeurt, gebeurd is, of gebeuren zal, want:

‘Dit is geen normale nacht. Het is namelijk niet zeker of er wel een volgende dag is. Het boek blijft doorgaan totdat zij terugkeert, of totdat Julián er zeker van is dat zij niet meer terug zal keren.’

Waarschijnlijk nog meer dan Zambra’s internationaal bekroonde roman ‘Bonsai’, verdient ‘Het verborgen leven van bomen’ het om in één avond, misschien wel in één nacht, gelezen te worden. En wanneer de ochtend aanbreekt, en de lezer het boek dichtslaat, zal hij merken dat niets meer is als een dag eerder.

Informatie

Recensies

Het verborgen leven van bomen