Maximen

Wat is waar, wat is leugen? In tijden van schaamteloze verdraai- en verwartaal is het lezen van La Rochefoucauld een verademing.
Met vilein genoegen hekelt de zeventiende-eeuwse moralist François de La Rochefoucauld (1613-1680) zijn tijdgenoten om hun ijdelheid en hypocrisie. In kernachtige maximen neemt hij de dubbele moraal in de politieke en de menselijke verhoudingen op de korrel. La Rochefoucauld schrijft in een elegante, bondige stijl, en voorziet zijn maximen van welgekozen retorische wendingen om de lezer tot nadenken te dwingen, tot het inzicht te brengen ‘hoe het werkelijk zit’.
In het theater van de werkelijkheid is La Rochefoucauld de souffleur die het publiek aanwijzingen geeft hoe het ijdele spel van de acteurs te doorzien. Hij hanteert de taal als een mes om met operatieve precisie de schijn van deugdzaamheid of oprechtheid aan de kaak te stellen. Een groteske maskerade van menselijke gedragingen trekt aan de lezer voorbij.
‘La Rochefoucauld is een scherpschutter die voortdurend in de roos schiet’, aldus sprak Nietzsche, vol bewondering.

Vertaald en uitgeleid door Maarten van Buuren.