Niemand ontbijt meer met een glas wijn

Meisjes in Parijs die geen vermogen hadden en niet van goede komaf waren moesten al op jeugdige leeftijd zelf de kost verdienen. Ze gingen uit huis, op kamers en beoefenden vaak eerzame beroepen als hoedenmaakster, naaister en coupeuse. Deze meisjes werden grisettes genoemd. Maar wat doe je als de inkomsten aan de lage kant zijn en je charmes alleen al vanwege de jeugdige leeftijd in volle bloei staan? De inkomsten uit het handwerk aanvullen met behulp van jeugd en schoonheid. Aan de hand van dit voorbeeld schetst Louis Sebastien Mercier in zijn boek ‘ Niemand ontbijt meer met een glas wijn’ op een sublieme manier de positie van de vrouw in het Parijs van rond 1780. Vele andere zaken komen aan de orde.Melkvrouwen, de schoenlapper, azijnvrouwen, hij tovert ons een Parijs voor dat op die manier niet meer bestaat of misschien toch wel. Mercier weet op een ongeevenaarde manier de sfeer van Parijs weer te geven, zijn geuren en kleuren, een beeld dat van alle tijden is. Sla bij het eerstvolgende bezoek aan Parijs de reisgidsen over, lees het boek van Mercier en zwerf gewoon wat rond. Na een paar dagen heb je Parijs niet alleen gezien maar ook gevoeld. En natuurlijk ontbijten met een glas wijn. Al is het maar een keer.