Cioran biedt een paradox van onschuldige provocaties

[Recensie] Van filosofie als ‘systeem’ moest de Frans -Roemeense denker Emil Cioran (1911-1995) niets hebben. In La tentation d’exister (1956) gaat hij tekeer tegen “boekjes die de ruige ideeën kammen van een geest die alles beoogde, behalve een systeem”. Het slachtoffer is in dit geval Nietzsche, die slechts de ‘wisselingen’

Wijsheden van een rijkaard

[Signalering] Het aforisme is een riskant genre. Het lijkt diepzinnig, maar spat meestal als een zeepbel uit elkaar. Zo schrijft Seneca in De weg naar wijsheid: “Een misdadiger heeft soms geluk en weet zich schuil te houden, maar zekerheid heeft hij nooit.” Inderdaad, het kan vriezen of dooien. Soms koken de aardappelen over, soms niet.

Er zijn meer slechte mensen dan goede

Levenswijsheden uit het Italië van de Medici

[Recensie] “Vrij en openhartig zijn, of, zoals men in Florence zegt ‘direct zijn’, wordt zeer geprezen en door iedereen gewaardeerd. Doen alsof wordt daarentegen afgekeurd en verfoeid, terwijl je daar zelf veel meer aan hebt…” Zie daar het begin van aforisme 104 van Francesco Guicciardini (1483-1540).