Klimaatcrisis: chaos of hanteerbare complexiteit?

[Recensie] Het debat tussen eco-optimisten en -pessimisten gaat over de fundamentele vraag waar we met de wereld en de mensheid naartoe gaan. Blijven de continenten (nog net) leefbaar omdat we – vooral dankzij technologisch vernuft – tijdig en voldoende in actie komen? Of zitten we al op een stijle glijbaan die ons onherroepelijk dwingt tot massale volksverhuizingen waarbij hele volkeren misschien wel in hun bestaan worden bedreigd.

Een optimistische kijk op de natuur in het tijdperk van de mens

[Signalering] Bij hedendaagse ecologen, milieuactivisten en natuurbeschermers is het ‘paradigma van de biologische achteruitgang’ populair. Thomas, hoogleraar Conservation Ecology aan de University of York pleit voor een opener blik. Met hem kijken we naar de ontwikkelingen gedurende miljoenen jaren op de aarde. Er zijn periodes waarin veel dieren uitsterven – zoals nu – maar uiteindelijk leveren ze nieuwe kansen op voor andere dieren en planten.

Politiek in tijden van het Antropoceen

[Recensie] Dat Bruno Latour vandaag de dag optreedt als pleitbezorger van de klimaatwetenschap en de noodzaak iets te doen aan klimaatverandering, zal voor sommigen als een verrassing komen. Met werken als Laboratory Life (samen met Steve Woolgar, 1979) en Science in Action (1987) onderzocht Latour als een antropoloog de wetenschappelijke praktijk,

Vraagtekens bij technologische ontwikkelingen

Als variant op de veelgebruikte term Antropoceen stelt Christopher Preston voor te spreken van het Synthetisch Tijdperk of het Plastoceen: een tijdperk waarin de mens niet meer leeft in een wereld die hij gevonden heeft, maar in één die wordt vormgegeven door ingenieurs. In deze nieuwe werkelijkheid moeten we vooral de vraag stellen: wat is de wereld die we willen creëren?

Pleidooi voor terughoudendheid

[Signalering] Het woord antropoceen suggereert dat de menselijke soort een geologische kracht op zichzelf geworden is. Ten Bos schrijft: “We geven namen als een bezwering, omdat we bang zijn.” Veel problemen in de huidige tijd, zoals klimaatverandering, het stijgen van de zeespiegel en het uitsterven van soorten, hebben te maken met de mens. Bijvoorbeeld de Bengaalse gier is grotendeels verdwenen door het gebruik van diclofenac bij het vee.

Radicaal anders denken over dieren

[Recensie] Hermien en Zus ontkwamen aan het slachthuis. De twee koeien waren ontsnapt tijdens het transport naar het abattoir. Zus werd snel gevangen, maar Hermien verschool zich in de bossen en werd een nationale bekendheid. Met geld dat de Partij voor de Dieren had opgehaald konden Hermien en Zus naar een rusthuis voor koeien.

“De Götterdämmerung is dus nog lang niet voorbij”

Nieuwe essaybundel van Peter Sloterdijk

In zijn nieuwste essaybundel laat Peter Sloterdijk zijn licht schijnen over de voorbije eeuw. Het was een eeuw van heel veel destructie, zegt hij, en hij vreest dat ons meer van hetzelfde te wachten staat: “De Götterdämmerung is nog lang niet voorbij.