Wanneer passie leidt tot koorddansen

[Recensie] Misschien een aparte titel voor een recensie, maar hij is helemaal in evenwicht met de titel van het boek. Over beiden kun je je gedachten laten gaan in termen van liefde, aanleg, karakter, doorzettingsvermogen, tegenslag en dan heb je slechts het topje van de ijsberg te pakken.

Ondanks de zwaartekracht heeft drie verhaallijnen,

Verbeelding aan de macht leidt tot gigantische mislukking

De Bijlmer was de grootste nieuwbouwwijk van Nederland en werd meteen de grootste mislukking. Het ‘jaren zestig idealisme’ van zijn eigenzinnige ontwerper was te hoog gegrepen en toen het op uitvoering aankwam, was er te weinig geld en werd de Bijlmer het putje van Amsterdam.

[Recensie] Het boek heet De betonnen droom,

Wie mag op het speelveld?

[Signalering] De foto’s en tekeningen zijn oogstrelend en als kijkboek is het jaarboek Architectuur in Nederland 2015-2016 zeker geslaagd. Maar het is niet om te lezen.

Architecten drukken zich op geheel eigen wijze uit. Zodat het voor niet-ingewijden vaak gissen blijft wat ze precies bedoelen. Ook het nieuwe Architectuurjaarboek bevat zinnen en termen waarbij je je als lezer soms flink achter de oren krabt.

Eigenzinnig ontwerp van Berlage op De Hoge Veluwe

[Recensie] Wie het over het Jachthuis Sint Hubertus heeft, denkt aan Het Nationale Park De Hoge Veluwe. Het jachthuis is dé trots van dit gebied waar natuur en kunst op een bijzondere manier samenkomen. Het park heeft met deze uitgave de handen ineengeslagen met uitgeverij WBOOKS om een aantrekkelijk uitziend en handzaam boek te publiceren over de eyecatcher van het park,

Architectonisch expressionisme in Groningen

[Recensie] Wanneer gesproken wordt over de Amsterdamse School dan dienen zich onwillekeurig als eerste grote expressionistische kolossen aan als Het Schip en De Dageraad in Amsterdam. Grootschalige sociale woningbouwprojecten waren natuurlijk een belangrijk vehikel voor de verspreiding van deze moderne bouwstijl, maar naast sociale woningbouw en grote bedrijfspanden als Het Scheepvaarthuis en de Utrechtse Incassobank is er op kleinere schaal ook veel in de Amsterdamse Schoolstijl gebouwd,

Iconische godshuizen

[Recensie] Kerken herken je aan klokkentorens en kruisen, moskeeën aan minaretten en koepels en synagogen aan davidsterren en hoefijzerboogjes. Zo wil althans het traditionele beeld sinds we hier godsdienstvrijheid hebben, want voor die tijd schuilden niet-gereformeerden in veelal architectonisch neutrale onderkomens, die vooral geen aanstoot mochten geven.

Maar sinds de grondwet van 1848 verrezen er neogotische katholieke kerken met hoge,

De investituurstrijd aan de Amstel

Een Hollandse strijd tussen gulden en god

[Recensie] Wie in het voorjaar van 1645 over de Dam in Amsterdam liep zag een ander beeld dan het huidige. Uiteraard was het monument er nog niet. De Dam was nog beperkt tot het plein voor het huidige paleis.De schepen meerden nog af op het Rokin.

Schoonheid van een kerk

[Recensie] De Sint-Catharinakerk werd in de volksmond al snel bekend als De Nieuwe Kerk en de oudere Sint-Nicolaaskerk in Amsterdam, als de Oude Kerk. Hoewel De Nieuwe Kerk nu als belangrijkste kerk van Amsterdam geldt, is dat niet altijd zo geweest. Toen de eerste steen in 1400 werd gelegd was Amsterdam een kleine stad en had de stad al een parochiekerk aan de oostzijde van de Amstel,

Architectuur en spiritualiteit

[Recensie] “Waarom slagen we in deze zeer welvarende tijd er niet in de architectuur van het verleden te overtreffen?” Die vraag is de kern van het nieuwste boek van Anselmus Poneli, zelf architect en beeldend kunstenaar. In Beeldende architectuur. Een aanklacht en een alternatief gaat Poneli op zoek naar de reden waarom tegenwoordig de architectuur zo afstandelijk en vaak ook vluchtig geworden is,

Het grootste station van Nederland

[Signalering] In 1938 werd op het stationsplein in Utrecht een prachtig station gebouwd naar ontwerp van Sybold van Ravesteyn. Dit station is in de afronding van Hoog Catharijne in 1975 vervangen door de lelijke gevelwand van het winkelcomplex, waardoor de reiziger sindsdien zijn weg naar de stationshal moet zoeken. Maarten van Rossem spreekt in zijn Woord Vooraf bij dit treurig stemmende fotoboek zijn afschuw uit over het barbaarse Hoog Catharijne en de plek van het station daarin.