De hel, dat zijn de anderen

[Recensie] Abdul is slim, heel slim. Dat merk je binnen een paar minuten. Als ik hem vraag bij zijn sollicitatiegesprek voor een stageplaats waarom hij VMBO kader heeft gedaan en nu op het MBO zit, en waarom hij geen VWO heeft gedaan, lacht hij schaapachtig. “Ach, ik was nooit zo bezig met mijn best doen op school.” We besloten er een stage op HBO niveau van te maken en dat pakte goed uit.

Opnieuw de bergen in

Paolo Cognetti’s De acht bergen was een van de beste romans van 2017. In het eerder geschreven maar nu pas gepubliceerde De buitenjongen neemt hij ons opnieuw mee de bergen in.

[Recensie] Wat ontvluchten we anders dan onszelf wanneer we ons huis verlaten, vraagt de naamloze verteller uit Paolo Cognetti’s De buitenjongen zich af.

Ode aan de veerkracht van een mens

[Recensie] In de loop der jaren is er veel over geschreven: het leed dat gezinnen doormaken wanneer een of beide ouders lijden aan de gevolgen van extreem gruwelijke herinneringen. Op dit moment wordt het onder de aandacht gebracht in verband met vluchtelingen. Rond de eerste dagen van mei ligt de focus op mensen die concentratiekampen overleefden.

Rurale dorpjes en klassenverschillen in het oude Noorwegen

[Signalering] Door Tussen april en september waait een gure wind. Niet zozeer omdat de schrijver en hoofdpersoon van deze autobiografische roman uit Noorwegen komt, maar omdat Tomas Espedal een moeilijke periode in zijn leven beschrijft. Espedal’s ex-vrouw en moeder zijn kort na elkaar overleden. Zijn jonge dochter woont weer bij hem.

Opgroeien in de Bijlmer

Deze week won Murat Isik met zijn roman Wees onzichtbaar de Libris Literatuur Prijs 2018. “Ondanks de zware thematiek weet de auteur op elegante en dikwijls humoristische wijze een belangrijk en ernstig verhaal te vertellen over een familie die zijn huis vindt in onze recente geschiedenis,” aldus de jury.

[Recensie] De tweede roman Nederlandse schrijver van Turkse afkomst Murat Isik – 

Een roman als een warm bad

[Recensie] Schrijver Chris Barnard (1939-2015) geniet in Zuid-Afrika grote bekendheid als de veelzijdige schrijver van onder meer jeugdboeken, verhalenbundels en romans. Hij was een van de vernieuwers, en een van de laatst overgeblevenen, van de beweging van de Sestigers waartoe ook André Brink, Breyten Breytenbach, Jan Rabie en Ingrid Jonker behoorden.

De Sestigers namen in hun werk stelling tegen de apartheidspolitiek en vonden mede daardoor gehoor bij een jong publiek.

Een roman die geleidelijk een autobiografie wordt

[Recensie] Loekie Zvonik (1935 – 2000) ging in de vroege jaren 1950 in Gent Germaanse filologie studeren. Ze ontdekte de stad en het nieuwe leven, maar vooral raakte ze in de ban van een fatalistische jongeman met schrijversambities, Dirk De Witte. Veel meer dan een flirt werd het niet tussen de twee,

Lief dagboek, niet meer

Alsof het niet genoeg was dat een verhaal waar was, alsof fictie al te veel greep had op de werkelijkheid, is men begonnen waar gebeurde verhalen te schrijven. Over het algemeen zijn dat zeer onwaarschijnlijke verhalen. Het is ook verwarrend: verhalen die bij wijze van spreken bij de buren of, godbetert, in je eigen huis hadden kunnen plaatsvinden,