De gecompliceerde relatie tussen archeologie en bijbel

[Recensie] Een oudheidkundige beschikt over twee soorten bewijsmateriaal: oude teksten en archeologische vondsten. (Daarnaast moet elke reconstructie worden getoetst, waarbij de sociale wetenschappen een rol spelen. Maar dat terzijde.) Door de variatie aan data zijn tegenspraken schering en inslag: Julius Caesar schrijft bijvoorbeeld dat hij de Belgen onderwierp, maar tot voor kort was daarvoor geen enkel archeologisch bewijs.

Breeduit lachen bij Jezus

[Recensie] Ik zal het maar toegeven: ik ben dol op kinderbijbels. Niet omdat ik het belangrijk vind kinderen kennis te laten maken met één van de pijlers van de westerse cultuur, maar omdat ik zelf onmogelijk door het gecomprimeerde taalgebruik van de volwassenenbijbel heen kom. Van dat euvel heeft de Doe maar mee Bijbel van Bob Hartman gelukkig geen last.

Wat betekent de Bijbel anno nu in Nederland?

De schrijvers

[Recensie] Het initiatief voor deze essaybundel, De Bijbel in Nederland, De plaats van de Bijbel in kerk en samenleving, kwam van de Protestantse Kerk (PKN) en het Nederlandse Bijbelgenootschap (NBG), de thuisbasis van de drie redacteuren: Floor Barnhoorn werkt aan het PKN-project Kerk &

De opgraving van Tell Deir Alla

[Recensie] De oudheidkundige beschikt over teksten en over vondsten. Die twee soorten data documenteren op verschillende manieren hetzelfde verleden. Ze zijn allebei lastig. De geschreven bronnen veronderstellen een wereld, een wereldbeeld en een vormentaal die grondig afwijken van de onze; ze zonder doordachte uitlegstrategie (‘hermeneuse‘) lezen is zoiets als bij de Ronde van Frankrijk gaan zoeken naar de man met de hamer.

Dieper doordringen in het Evangelie

Bijbelwetenschapper Wim Weren gaat op zoek naar overeenkomsten en verschillen tussen de vier evangelies. Het resultaat is een zeer leesbaar en bruikbaar boek.

[Recensie] In grote lijnen is menigeen redelijk vertrouwd met het levensverhaal van Jezus zoals dat beschreven wordt in het Nieuwe Testament. Minder bekend is de wijze waarop de vier evangelies onderling van elkaar verschillen.

Hoe Jezus van God weer mens werd

Hoe heeft Jezus geschiedenis gemaakt en ontstond rond zijn persoon een nieuwe godsdienst? Cees den Heyer vertelt “de geschiedenis van een mens onder de mensen’”

[Recensie] In een vuistdikke studie van 600 bladzijden brengt nieuwtestamenticus Cees den Heyer (1942) bijeen wat hij door de jaren heen ontdekt heeft over Jezus.

Bijbelse basiscursus voor seculiere generaties

De schrijver

Alain Verheij is nog geen dertig, actief blogger en noemt zichzelf de ‘Theoloog des Twitterlands’. Hij groeide op in een warm, regulier protestants gezin, werd als puber radicaal evangelisch, raakte als student verliefd op een gereformeerde domineesdochter en ruilde zijn studie geschiedenis daarop in voor een theologische opleiding aan het Nederlands Gereformeerde Seminarie.

Werken aan de Polyglot

[Recensie] Niet te dik, niet te moeilijk, maar wel van hoge kwaliteit, oftewel leesbare biografieën voor een breed, historisch geïnteresseerd publiek. Dat stond het Prins Bernhard Cultuurfonds voor ogen, toen het in 2007 begon met de reeks Sleutelfiguren, waartoe ook De woordenaar. Christoffel Plantijn, ‘s werelds grootste drukker en uitgever (1520-1589) behoort.

God kan wel degelijk dobbelen

Toeval overkomt iedereen. Maar heeft het betekenis? Sommige gebeurtenissen lijken haast met een bedoeling plaats te vinden, zeker als je erop terugkijkt en ze bleken samen te vallen met een belangrijke gebeurtenis in je leven. In Is toeval echt toevallig? zet Hans Moolenburgh zijn visie op toeval uiteen.

[Recensie] In het voorwoord meldt hij dat zijn fascinatie voor toeval begon met een boek van Wilhelm von Scholz – De rol van toeval en noodlot in ons dagelijks leven.

Tollenaars en zondaars

[Recensie] Ik was onlangs in de omstandigheden om een van de prangendste wetenschappelijke kwesties onzer tijd op te lossen: wat is erger, zes uur claustrofobie in een Airbus A319 of vijf uur blootstelling aan Heathrow Airport? Helaas werd ik afgeleid door de laatste hoofdstukken van William A. Simmons’ Peoples of the New Testament World,