Jan Siebelink, Louis Ferron en Lilian Blom

[Blog] Over het boekenweekgeschenk van dit jaar zijn al heel wat analyses, meningen en relativeringen voorbij gekomen. Daar ga ik geen steentje meer aan bijdragen. Maar toch wil ik er aandacht aan besteden en wel om een heel andere reden dan verwacht misschien. Het gaat mij om een van de hoofdpersonen uit het verhaal: Loetje IJzertje.

Overwegend negatieve reacties op het Boekenweekgeschenk van 2019

Jas van belofte, het boekenweekgeschenk van 2019, geschreven door Jan Siebelink “ is een ode aan een vriendschap, aan een vader, aan het schrijven. Als Arthur met hoge snelheid per ambulance naar het ziekenhuis wordt gebracht, is hij er zeker van dat hij bezig is het leven te verlaten.

De schrijver en zijn publieke ik

[Recensie] De ortolaan is een in pasteltinten uitgevoerd trekvogeltje, dat als een (steeds zeldzamer wordende) delicatesse geldt in zuidelijker landen. De 19de-eeuwse ornitholoog Schlegel rapporteerde: “Op plaatsen waar ze tijdens de trek talrijk waren werden ze met slagnetten gevangen. In een kooi werden ze dan ’s nachts bij kaarslicht in enkele dagen vetgemest met gierst,

Wees jezelf, zuster

[Recensie] Twee citaten maar liefst voorin het boekenweekgeschenk 2018, en niet van de minste. Shakespeare en Ted Hughes benadrukken allebei dat het loont om je hart te laten zien en te volgen (vrij vertaald). Laten we kijken hoe dit de personages in het boek beïnvloedt.

Dat Olivia haar keuzes beter zou moeten maken,

Elkaar in de weg zittende stijlen

[Recensie] Het boekenweekgeschenk van 2017 komt tot onze vreugde van Herman Koch. Niks ten nadele van alle voorgaande auteurs (nee, geen namen), maar er zijn jaren dat dit jaarlijkse boekhandelbezoekbevorderende epistel originaliteit noch geestdrift uitstraalt. Aan de auteur van De Greppel de uitdaging er wat van te maken.

Het begint goed.

Vervreemdend, delirisch, tragisch

Adriaan van Dis debuteerde in 1984 met de flinterdunne reisnovelle Nathan Sid, en schreef in de jaren daarna onder andere even flinterdunne reisverhalen als Een barbaar in China(1987) en Het beloofde Land (1990). Het is niet meer dan logisch dat het CPNB juist deze auteur vroeg om het boekenweekgeschenk van 1996 te schrijven,

Pleidooi voor symbolische waarde

Onlangs vond na vijfendertig jaar discussie in museum De Fundatie een gebeurtenis plaats die de nimmer afnemende actualiteit van de centrale vraag uit Zwagermans boekenweekgeschenk Duel bevestigde. Le blute fin werd geaccepteerd als ‘echte’ Van Gogh, wat de waarde van het schilderij ruim vertienvoudigde. In Zwagermans nieuwste novelle gebeurt in fictie precies het omgekeerde: Mark Rothko’s Untitled no.