Nubische schatten

[Recensie] De tentoonstelling en het bijbehorende boek Nubië. Land van de zwarte farao’s vinden hun oorsprong in de traditie van het Drents Museum om weer een nieuw, spraakmakend project naar het museum te krijgen. Andere spectaculaire tentoonstellingen waren Het terracotta leger van Xi’an (2008), De Gouden Eeuw van China – Tangdynastie (2011), Vikingen! (2012), De Dode Zeerollen (2013-2014),

De zoete pijn van opperste perfectie

[Recensie] Keramist Geert Lap (1951-2017) behoort tot de belangrijkste Nederlandse naoorlogse kunstenaars. In zijn maximale beheersing van het minimalisme kon hij zich moeiteloos meten met Donald Judd, vonden smaakmakende verzamelaars als Benno Premsela en Garth Clark.

De strengheid van Laps handgedraaide steengoed vormen contrasteert met de fijnzinnige kleuren ervan. Geert Lap leed onder de zoete pijn om de opperste perfectie te bereiken. 

Bauhaus in Nederland

Een van de laatste tentoonstellingen van Boijmans van Beuningen gaat over het de relaties tussen Nederland en het Bauhaus. Na deze tentoonstelling gaat het museum voor een paar jaar  dicht voor een uitgebreide renovatie. De tentoonstelling en catalogus zijn al even uitgebreid. Na sluiting eind mei rest dan nog de catalogus en die biedt veel stof tot nadenken.

De oeroude kennis van kabbala

Interview met Mirjam Knotter, conservator bij het Joods Historisch Museum en samensteller van de tentoonstelling ‘Kabbalah’. 
Een net geopende tentoonstelling licht de sluiers op rond kabbala, de joodse mystiek. Wat is kabbala eigenlijk en hoe zit het met die geheimzinnigheid die er zo lang omheen heeft gehangen?

[Interveiw] Toen de nieuwe directeur van het Joods Historisch Museum in Amsterdam,

Welingelichte liefhebbers fotograferen

[Recensie] Het proefschrift van Mattie Boom over ‘amateurfotografie’ leverde een fascinerende expositie met historisch overzicht van de vroegste ‘amateurfoto’s’ in Nederland op. Bij de expositie in het Rijksmuseum – beneden, naast de Rembrandt tentoonstelling – verscheen een prachtig uitgevoerde catalogus. Vanuit veelal gevonden foto’s traceert Boom de – vermogende – makers, hun methodes, hun camera’s,

Nieuwe horizon, nieuw geluid

[Recensie] Van Gogh zit in het kunstenaars-DNA van David Hockney, Engelands meest beroemde schilder. Dat zie je, dat voel je. Dus is het niet gek om de begin 21ste eeuwse ‘late’ landschappen van Hockney in het Van Gogh Museum te exposeren met vergelijkbaar (te beschouwen) werk van Vincent van Gogh. Wat echter museaal prikkelt krijgt iets geforceerds in de –

Keramiek als geestverschijningen

Binnen vijf jaar verscheen de derde publicatie over het Europees Keramisch Werkcentrum (EKWC)  Oisterwijk. Liet Talking Ceramics (in breekbare omslag) zakelijk een aantal oud-deelnemers aan het woord, in een doctoraalscriptie belichtte keramist/docent Nick Renshaw het centrum binnen de maakindustrie. Nu begeleidt de catalogus The Ghosts of Sunday Morning een gelijknamige expositie met interviews met de technische medewerkers van het #Sundaymorning@EKWC.

Europese classicisme uit Rusland

[Recensie] Bij de wonderschone tentoonstelling Classical Beauties in de Hermitage is de gelijknamige tentoonstellingspublicatie verschenen waarbij net als in de tentoonstelling de adembenemend mooie kunst uit de Canova-collectie centraal staat. Als bezoeker ervaar je wandelend door de tentoonstelling de hoogtepunten van de Grand Tour van een aantal eeuwen geleden. Naast Canova zijn dat werken van kunstenaars als Thorvaldsen,

Naastenliefde door de eeuwen heen

[Recensie] “Heb je naaste lief als jezelf” is een bekende uitspraak afkomstig uit de bijbel, maar eigenlijk een universele leefregel. Van oudsher bestaan er initiatieven om voor elkaar te zorgen, zoals kloosters, kerken, armenhuizen, weeshuizen en andere voorzieningen voor zieken en ouden van dagen. Ook vandaag de dag nog verbindt het bekommeren om je medemens personen met elkaar.

Zou zo maar ‘ns kunnen, Rembrandt als rebel

[Recensie] Bij elk herdenkingsjaar van Nederlands grootste schilder, Rembrandt van Rijn (1606-1669) hoort een spektakeltentoonstelling en een (kunst)historische publicatie. Beiden pogen de meester te actualiseren al hebben zijn tijdloze schilderijen, grafiek en tekeningen dat natuurlijk niet echt nodig. Nu, met de 350e verjaardag van zijn sterfjaar, wordt Rembrandt gepositioneerd als dwars kunstenaar die zich handhaafde tussen verschillende sociale klassen.