Geloof is datgene wat je rest als je verder niets meer hebt

[Recensie] Vanuit het ik-perspectief vertelt Ionah zijn verhaal. Het post-apocalyptische verhaal over zijn leven in de woestijn. De regen van Ionah is een kleine filosofische en fabelachtige vertelling. In overwegend korte hoofdstukken en met geen woord teveel, wordt de queeste van Ionah uiteengezet.

Samen met zijn moeder woont hij in een uit restmateriaal opgebouwde keet –

Uiterst gevoelig verhaal over vriendschap

[Recensie] Huis aan het einde van de wereld is Michael Cunninghams debuutroman, het verscheen in 1990, hij heeft er 6 jaar aan gewerkt. Dit boek kun je bijna niet los lezen van de schrijver. Hoewel hij het etiket homoseksuele auteur niet opgeplakt wil omdat dat niet het belangrijkste thema in zijn werk is,

Waarom die gruwelijke misdaad?

[Recensie] Je hebt boeken waarvan je je van tevoren afvraagt waarom ze zo ongelooflijk dik zijn. Na lezing kun je dan tot de conclusie komen dat er weinig tot niets overbodigs in staat. Het kan ook zijn dat enorm dikke boeken voor een deel bestaan uit tekst die je gerust had kunnen overslaan omdat het nauwelijks interessant is.

Ontsnappen uit de Alblasserwaard

[Recensie] Drie jonge vrouwen volgen een opleiding aan de Evangelische School voor Journalistiek. In hun studentenhuis wordt gerookt, gedronken en oeverloos geouwehoerd – toch is de sfeer er anders dan in andere studentenhuizen. Ze lezen samen de Bijbel. Ze praten over de toekomst die hun ouders voor hen hebben uitgestippeld. Het is 1989. Er hangt onweer in de lucht.

Lief, mooi en indringend

[Recensie] Salvador dacht dat hij wist waar hij hoorde in de wereld. Maar als hij geconfronteerd wordt met zijn veranderende gedrag, begint hij meer en meer na te denken over zijn verleden, heden en toekomst. Samen met zijn vrienden en zijn vader zoekt hij uit wie hij is en waar hij hoort, maar ontdekt hij vooral hoe belangrijk het is om te kunnen zijn wie je écht bent.

Coming of age in de Bijlmer

[Recensie] Een Chinees-Surinaams-Nederlandse familie verhuist in de jaren zeventig naar een nieuwe Amsterdamse buurt: de Bijlmer(meer). Vader, moeder, hoofdpersonage Sheila, haar oudste broer Kenneth, een na oudste Gerard en jongste Iwan. Sheila gaat voor het eerst naar de middelbare school. We volgen het leventje van haar, op school, op de sportvereniging, met vriendinnetjes,

De wilde wereld in

[Recensie] Janis kent niemand behalve Frid, die soms van de berg afdaalt om Janis’ zelf gesneden lepels ergens in de buitenwereld te verhandelen. Als Frid niet meer terugkomt van zo’n reis, moet Janis wel op zoek naar eten. Hij trekt de wijde wereld in, die vreemder is dan hij ooit kon vermoeden.

Zo gaat dit in elementaire taal getoonzette avonturenverhaal van start.

Integer verhaal over twee zoekende jongens

Aristoteles

“Alone, dit was het nummer waarmee Aristoteles, Ari, gewekt werd; erger kon niet, bagger van de band Heart. Hoe verzin je het, je bent vijftien en je voelt je zwaar kut hoewel het hoogzomer is, het mooiste weer van de wereld.”

Zo begint hoofdstuk één en met deze twee zinnetjes is de situatie duidelijk,

Het wordt nergens boeiend

[Recensie] Stephanie Danler verhuisde op haar tweeëntwintigste van een klein stadje naar New York om daar een nieuw leven op te bouwen. Ze vond een baan als serveerster in een bekend restaurant en zeven jaar later schreef ze over die periode de roman Zoetbitter. Het is een zogenaamde ‘coming-of-age’ roman geworden.