Schuif aan de kant

[Recensie] Toen de NOS in januari 2018 aankondigde voortaan het woord ‘blank’ te vervangen door ‘wit’, leidde dat tot honende reacties. “Gaan ze dan straks bij een overstroming ook melden dat de straten wit staan?”, twitterde VVD-fractievoorzitter Klaas Dijkhoff. Op 27 januari 2018 sprak hij erover in de Provinciale Zeeuwse Courant.

Ingesleten patronen nader bekeken met humor en een scherpe pen

[Recensie] De moeder aller vragen van de Amerikaanse journalist en schrijver Rebecca Solnit bevat essays die zij in de afgelopen jaren geschreven heeft. Het begint zo rond 2014, een jaar dat zij als keerpunt ziet in de geschiedenis. Vrouwen en soms ook mannen begonnen zich uit te spreken tegen seksuele intimidatie,

Je kunt niet anders dan van ze houden

[Recensie] De Engelsen zijn een bijzonder volk. Zodra je in Engeland aankomt, realiseer je je dat je een andere cultuur binnenstapt. Door de Brexit staan de Engelsen meer in de belangstelling dan ooit. Het boek Stiff Upper Lips van de Belgen Flip Feyten (journalist) en Harry De Paepe (leraar geschiedenis en redacteur) beschrijft op een luchtige en humoristische manier de Britse gewoontes en tradities.

Identiteitspolitiek leidt de aandacht af van de klassenstrijd

[Recensie] Identiteitspolitiek is tegenwoordig bijna een scheldwoord. Wie aan identiteitspolitiek doet, heeft alleen oog voor de eigen groep en niet voor het algemeen belang. Identiteitspolitiek maakt onterecht onderscheid tussen die groep en anderen, benadrukt onbelangrijke zaken en vergeet essentiële kwesties, zo luidt de aanklacht.  Ewald Engelen verwoordt deze beschuldiging met grote felheid.

De bluf van een geestige stilist

[Recensie] “Het gaat uitstekend met Frankrijk,” zei de acteur Coluche eens; “het land staat er veel beter voor dan volgend jaar.” Of de Fransen daar zelf om kunnen lachen is de vraag. In zijn bundeling van grotendeels in Hollands Maandblad verschenen essays beschrijft H.L. Wesseling hun ‘declinisme’, het lamlendig pessimisme dat de Fransen koesteren na de dertig ‘glorieuze jaren’ van na de oorlog.

Wat is de relatie tussen rede en cultuur?

[Recensie] “Ik stel alles in het werk om droog te zijn”, schreef Stendhal in De l’Amour. In zijn studie Reason and culture. The historic role of rationality and rationalism (1992) neemt de Britse filosoof, socioloog en sociaal-antropoloog Ernest Gellner zich hetzelfde voor. Want “de rede is minstens zo emotioneel beladen als de liefde”.

Onderdompelen in de Europese cultuur

[Recensie] Made in Europe, de kunst die ons continent bindt, is een boek geheel in stijl met de trend van de laatste jaren waarin – vaak zo’n honderd – voorwerpen centraal stonden. Zo kwam Het Rijksmuseum met De geschiedenis van Nederland in 100 voorwerpen, Het Scheepvaartmuseum met Het Scheepvaartmuseum,

 Verzamelen als doel op zich

[Recensie] Eeuwenlang behoorde de familie Six tot de elite van de Nederlandse maatschappij. Vorig jaar verscheen over deze familie een biografie van Geert Mak De levens van Jan Six, minder bekend is het boek De genen van de kunstverzamelaar, 50 collecties in de familie van Jacob Six dat ook vorig jaar verscheen.

Een boek om stukje bij beetje te lezen

“Ooit bezat ik het volmaakte ei. Het was ongeveer zo groot als dat van een merel en had als bijzondere eigenschap dat het leeg was – niets dan een witte schaal rondom eivormige lucht”

[Recensie] Auteur Tommy Wieringa reist de wereld rond om zo alles te weten te komen over de plekken waarover hij in zijn romans schrijft.

Over de cultuur van Europa in de twintigste eeuw

[Recensie] De Franse dichter Paul Valéry schreef in de jaren dertig: “Achteruit gaan we de toekomst binnen”.1 Een waar woord, want wat hebben we anders tot onze beschikking dan de kennis van het verleden om het nieuwe dat de toekomst brengt te bevatten? Zo lang de geschiedenis een zaak is van duurzame tradities die continuïteit garanderen,