Het leven is een strijd

[Recensie] Jordan Peterson is een fenomeen. Hij trekt volle zalen en miljoenen Youtube-kijkers met zijn levenslessen. Hij wordt geprezen als “de invloedrijkste intellectueel van de westerse wereld” en verguisd vanwege zijn associatie met alt-right en foute ideeën, met name over mannen en vrouwen.
Gedreven door de hype ging ik zijn boek 12 regels voor het leven lezen.

Bewierookt en vervloekt, maar onbetwist een van de belangrijksten in de filosofie

[recensie] Om iets van Georg Wilhelm Friedrich Hegel(1770-1831) te weten hoef je hem niet zelf te hebben gelezen. Begrippen als ‘dialectiek’, ‘vervreemding’ of ‘het einde van de geschiedenis’ zijn een eigen leven gaan leiden, dankzij Marx, Adorno, Fukuyama en vele anderen die zich door Hegels werk hebben laten inspireren.

Geraakt door een jammerende witte vrouw

[Recensie] “Een referendum vergroot de slechte kanten uit van een toch al niet volmaakt stelsel – democratie – en perst een duizelingwekkend aantal thema’s door een heel nauw gaatje”, verzucht een droevige Zadie Smith in de dagen direct na het brexitreferendum. Net als veel Londenaren schokte de uitslag haar enorm. Niet alleen vanwege de aanstaande brexit zelf,

Een nieuwe godsdienst volgens Henk van der Waal

[Recensie] Er is een boekenkast omgevallen in Nederland en wel in het huis van Henk van der Waal. En dat heeft deze dichter en filosoof ons willen laten weten. Het resultaat is een pil van 431 pagina’s inclusief noten en bibliografie, geschreven in dialoogvorm. Mystiek voor goddelozen behandelt de wereld van de oerknal tot het heden,

Cioran biedt een paradox van onschuldige provocaties

[Recensie] Van filosofie als ‘systeem’ moest de Frans -Roemeense denker Emil Cioran (1911-1995) niets hebben. In La tentation d’exister (1956) gaat hij tekeer tegen “boekjes die de ruige ideeën kammen van een geest die alles beoogde, behalve een systeem”. Het slachtoffer is in dit geval Nietzsche, die slechts de ‘wisselingen’

Pleidooi voor terughoudendheid

[Signalering] Het woord antropoceen suggereert dat de menselijke soort een geologische kracht op zichzelf geworden is. Ten Bos schrijft: “We geven namen als een bezwering, omdat we bang zijn.” Veel problemen in de huidige tijd, zoals klimaatverandering, het stijgen van de zeespiegel en het uitsterven van soorten, hebben te maken met de mens. Bijvoorbeeld de Bengaalse gier is grotendeels verdwenen door het gebruik van diclofenac bij het vee.

Wat is de relatie tussen rede en cultuur?

[Recensie] “Ik stel alles in het werk om droog te zijn”, schreef Stendhal in De l’Amour. In zijn studie Reason and culture. The historic role of rationality and rationalism (1992) neemt de Britse filosoof, socioloog en sociaal-antropoloog Ernest Gellner zich hetzelfde voor. Want “de rede is minstens zo emotioneel beladen als de liefde”.

Pleidooi voor enthousiasme en voorspelbare kritiek

[Recensie] Terwijl de filosofie zich aan de universiteit diep in haar academische hol terugtrekt, waar alleen nog Engelstalige artikelen in door vrijwel niemand gelezen tijdschriften meetellen, bloeit de wijsbegeerte daarbuiten. Daar komen filosofen op tv en schrijven boeken voor een groot publiek. Succesvolle auteurs als Bert Keizer, Stine Jensen, Joep Dohmen, Coen Simon,

Tegen het cultuurmarxistisch spook

“Er waart een spook door het Westen,” waarschuwt de omslag. Het boek opent vervolgens met tien citaten: negen van kranten en opiniesites die de komende driehonderd pagina’s duiden als een rechts-paranoïde complottheorie, en één van FvD-voorman Thierry Baudet, die het boek verplichte kost noemt “voor iedereen die zich zorgen maakt over de zelfhaat die ons land en onze beschaving te gronde richt.” Het staat iedereen vrij zijn of haar eigen conclusies te trekken.

Heldere analyse, abstracte oplossing

[Recensie] “Vergeleken met de hysterische alarmbellen en sirenes waarmee de economische, ecologische en politieke crises van de eenentwintigste eeuw werden ingeleid, klinkt het gestage gelui van de doodsklok van de literatuur bijna geruststellend.” Aldus de openingszin van Aukje van Roodens Literatuur, autonomie en engagement, Pleidooi voor een nieuw paradigma.

Het einde van de roman,