Een politiek van erkenning

[Recensie] Zwarte Piet, genderneutrale toiletten, gebedsruimtes op universiteiten. Nee, dit gaat nu eens niet over het cultuurmarxistische complot om de Westerse beschaving te ondermijnen (…hoewel?). Dit gaat over die andere trend die feestjes en partijen tot een gepolitiseerd mijnenveld heeft gemaakt: identiteitspolitiek. Oftewel: politiek bedrijven vanuit een groepsidentiteit. Denk aan etnische achtergrond, seksuele voorkeur,

De balanceer-act voor het Saoedische koningshuis wordt steeds lastiger

[Recensie] Terwijl drie jaar geleden overal in de regio mensen de straat opgingen, bleef het in Saoedi-Arabië rustig. Door op grote schaal cadeautjes uit te delen en door elk oppositioneel geluid keihard de kop in te drukken, kon de populaire koning Abdullah eenvoudig voorkomen dat de Arabische Lente naar zijn land overwaaide.

Vrede is de uitzondering

[Recensie] ‘Sudan’ is zo’n onderwerp waarvan je als krantenlezer al bij voorbaat in een winterdepressie schiet. Het land is sinds jaar en dag het toneel van door etnische, religieuze en economische tegenstellingen aangewakkerde gevechten waaraan maar geen eind lijkt te komen. In 2002 bereikte Sudan een tragische mijlpaal: in geen enkel ander Afrikaans land woedde er zolang oorlog.

Hoe Halbe Zijlstra de cultuursector repressief liberaliseerde

Cultuurstromen buiten de cultuursector

[Recensie] Een van de weinige denkers over de Nederlandse cultuurpolitiek is een Vlaming: Pascal Gielen. In zijn te weinig opgemerkte essaybundel Repressief liberalisme, Opstellen over creatieve arbeid, politiek en kunst ontvouwt Gielen belangrijke, actuele visies op ons cultuurbeleid.

Tot enige jaren geleden keek de politiek over het algemeen welwillend tegen cultuur aan: als het maar niet teveel kostte.