Nooit vergeten

[Recensie] Een bijzonder boek dat nu geschreven is voor jonge kinderen. Wat gelijk opvalt zijn de illustraties in zwart-wit en de geblokte illustraties in oranje-achtige kleuren. Het is het zelfde oranje dat gebruikt is voor de cover. Door deze afwisseling van kleuren springt de illustratie van het dagboek eruit. Net alsof deze afwisseling  aantoont hoe belangrijk dit dagboek is voor de wereld.

“In een goed boek blader je terug”

[Recensie] Veertien’ers en 14plus, gebruiken jullie ‘bizar’ ook vaak? Sallie Mo uit het boek Bizar, geschreven door Sjoerd Kuyper doet dat wel. Ze is dertien en moet van dokter Bloem, haar psychiater drie maanden stoppen met lezen. Brengt dat de vraag naar boven waarom ze een psychiater bezoekt?

“Wat voor narigheid je ook meemaakt, geef nooit iemand anders de schuld”

De auteur

[Recensie] Anselm Grün, wie kent hem niet? Vriendelijke bebaarde monnik en hoofdeconoom in de Benedictijnenabdij van Münsterschwarzach. Een van de meest gelezen christelijke auteurs. Veelschrijver. Jaarlijks verschijnen er meerdere titels van zijn hand, of wie weet moet ik zeggen dat ze uit de Anselm Grün-fabriek rollen.

Een grote mindfuck, maar wel een hele goede

[Recensie] Linus wordt wakker in een bunker. Er zijn een paar slaapkamers en woonruimte, zonder ramen. Soms komt er een lift naar beneden, maar dat was het. Linus is er helemaal alleen, maar telkens komt er iemand door de lift de bunker binnen totdat er zes mensen zijn. Eten en drinken krijgen deze personen wel,

Overdaad schaadt

[Recensie] Is het een handboek? Haar eigen De schaamte voorbij (feministische klassieker), of toch een pamflet? Heleen van Royen onderzoekt haar motief voor een nogal gewaagd project: een jaar lang gaat ze alle seksuele handelingen tussen haar en partner Bart vastleggen in een sexdagboek. Al dubbend komt ze eruit: “Maar er moet een plek zijn waar seks frank en vrij wordt besproken.

Natuurdagboek

[Signalering] Een jaar lang stuurden de schrijvers elkaar iedere maand een brief, waarin ze hun natuurdagboek deelden. Boswachter Aaldrik declameert uit De nachtegalen van J.C. Bloem: “Wat geeft het? – In de koude voorjaarsnacht zingen de onsterfelijke nachtegalen”. Hij is de echte natuurkenner van de twee. Zo vindt hij otter-uitwerpselen onder een brug in de stad Groningen.

Het dagboek van een wanhopig mens in het Derde Rijk

Ondanks zijn aartsconservatieve opvattingen, had deze Duitse schrijver niets op met de nazi’s en hun volgelingen. Dat blijkt wel uit zijn dagboek vol woede en haat dat nu is heruitgegeven.

[Recensie] Een van de merkwaardigste oorlogsdagboeken die ik ken werd geschreven door Friedrich Reck-Malleczewen (1884-1945),

Een plein waar niemand wil wonen

[Recensie] De in 1978 geboren Jan-Willem Anker debuteerde in 2005 met een dichtbundel die ook nog eens de Jo Peters Poëzieprijs won. Er volgden nog twee gedichtenbundels of, zoals een recensie het noemt, bundels met vrijere versvormen en taalspelen. In 2012 publiceerde Jan-Willem zijn eerste roman die zeer lovend ontvangen werd.

Tijdens het schrijven van zijn tweede roman begon Jan-Willem Anker met het bijhouden van van een online dagboek over het plein in de Vogelbuurt in Amsterdam waar hij inmiddels was gaan samenwonen met zijn vriendin.

Dagboek van een Amsterdammer in de Gouden Eeuw

[Recensie] In het jaar 1663 begon de Amsterdamse handelaar in wijn en vastgoed, Isaac Pool, een dagboek bij te houden. Hij deed dat in een almanak, een drukwerk met informatie over zaken als waterstanden, marktdagen en maanstanden. Almanakken werden uitgegeven in een omvang van slechts één blaadje tot hele boekwerken.

Een compromisloos dagboek

[Recensie] Als een achtbaan, zo voelt het als je begint te lezen in het dagboek van Dautzenberg. Hier gaat een schrijver met een rotvaart uit de startblokken: “Ha, ik ga mijn dagboek publiceren, wow, maak me gek, ik ga los met alles wat ik heb.” Dat doet hij dan ook, met als gevolg een letterberg van Bijbelse proporties.