Dementie stelt ons voor de kernvragen van leven en geloof

De schrijver

[Recensie] Ethicus en ‘dementiedominee’ Tim van Iersel (1983) werkt als geestelijk verzorger van de voornamelijk demente bewoners in een Zuid-Hollands woonzorgcentrum. Daar begeleidt hij ook vrijwilligers en mantelzorgers; vorig jaar verscheen voor verpleegkundigen in opleiding zijn boekje Dilemma’s bij dementie. Waarden wegen voor goede zorg.

Verbeeldingskracht in een aftakelend brein

Sommige schrijvers lees je vanaf hun eerste roman, terwijl anderen pas in je aandachtsveld komen bij wat misschien hun laatste werk gaat zijn. António Lobo Antunes (1942) schreef een omvangrijk oeuvre bij elkaar waaraan in 2016 het, nu in het Nederlands vertaalde, Voor wie in het donker op mij wacht werd toegevoegd.

Dementie veinzen

[Recensie] Het beste boek dat ooit geschreven werd over het thema dementie is en blijft voor mij Hersenschimmen van Bernlef. Het zou niet eerlijk zijn dat boek als maatstaf te nemen bij de beoordeling van een nieuw boek over hetzelfde thema. Het zal wel altijd ongeëvenaard blijven. Maar toch is Dimitri Verhulst erin geslaagd om op een geheel andere manier opnieuw aandacht te vragen voor deze ziekte en de wijze waarop er met mensen wordt omgesprongen die er aan lijden.

 Dementie onder woorden

“orgel: mooi. / klank. / wat is klank? / kerk. / psalmen. / zingen. / de kerk antwoordt. / alle geluid is muziek.”

[Signalering] Theologe Paula Irik zet zich er al jarenlang voor in dat mensen in de ouderenzorg zich openstellen voor de eigen leefwereld en belevingswereld van dementerende mensen. Zij stelde op de rand van haar pensionering een fraaie bundel samen met gedichten van vier dementerende mensen uit haar eigen zorgpraktijk.

Worstelen met je eigen geheugen

[Recensie] Wat is een beter land om mijn project Read the world te starten dan vanuit ons eigen koude kikkerlandje? Ik trap dit project af met het boek Ma, waarin columnist, schrijver en graag geziene gast in voetbalprogramma’s Hugo Borst het verliezen van zijn moeder aan dementie beschrijft.

In haar eigen wereld

[Recensie] In 2065 begraaft Maria haar man Aron. Ze vindt het een heel naar idee dat hij nu onder de koude aarde ligt. Haar zoon Seth, die normaal in Oeganda woont, logeert bij haar. Maar hij is vaak op stap, onder andere om een plek in een verzorgingstehuis te vinden voor zijn moeder. Maria ziet dat niet zitten,