I have always imagined that Paradise will be a kind of library
- Jorge Luis Borges
[Recensie] Met een ware kiloknaller, een tweedelige monografie zet grafisch ontwerper Henrik Barends (1945) zijn oeuvre van 1961-2002 en 2002-2017 in de kijker. Als niemand anders het doet dan doet hij het toch gewoon zelf … als uitgever, die hij met Voetnoot tenslotte ook is. Dat klinkt ijdeler dan bedoeld.
Barends is namelijk sinds jaar en dag een meedenkend,
[Recensie] In vier delen – beschouwingen en vraaggesprekken – ‘demystificeert’ de Brits-Nederlands-Chinese kunstenaar Nick Renshaw (1967) het succes van het Europees Keramisch Werkcentrum (EKWC) in Oisterwijk. Aanleiding voor dit gespecialiseerde, actueel vormgegeven boek is Renshaws Britse doctoraalscriptie.
Eind 2015 betrok het Europees Keramisch Werkcentrum een voormalig fabriekspand bij het spoor in Oisterwijk.
Schitterend boek over ontwerpen architecte Marlies Rohmer
[Recensie] Verkleurde gevels, rebellerende werknemers en een overwoekerde kijktuin. Nee, de dagelijkse realiteit van woningen, scholen en kantoren is vaak anders dan de architect het ooit bedacht. Daarom gaat architecte Marlies Rohmer op reis langs haar eigen gebouwen en praat met de gebruikers.
[Recensie] Ondanks de Couperusiaanse titel Van de dingen en het leven draait deze dunne essaybundel weliswaar om (niet meer zo piepjonge) mensen maar vooral om het kunstenaarssieraad. Ward Schrijver, zakelijk en levenspartner van Rob Koudijs legt in 58 pagina’s uit wat hun nu tien jaar bestaande sieraadgalerie in de Amsterdamse Jordaan drijft: bezieling.
Het Jaar van het Boek (2016) en de Week van de Alfabetisering: er zijn genoeg redenen om het Het Boek van het gedrukte boek te bespreken, een overzichtswerk van ruim vijfhonderd jaar geschiedenis van de boekdrukkunst.
[Recensie] Het drukken en het vormgeven van boeken zijn sinds de uitvinding van de drukpers rond 1450 nauw met elkaar verbonden.
Bespreking van Hoe moeilijk kan het zijn? van Jasper van Kuijk
[Recensie] Waarom hebben we vijf afstandsbedieningen nodig om tv te kijken? Hoe komt het toch dat een beamer nooit werkt als je een presentatie moet geven? In het vermakelijke boek Hoe moeilijk kan het zijn? fileert cabaretier en universitair docent industrieel ontwerpen Jasper van Kuijk hedendaags ontwerp.
[Signalering] Twaalf designers, drie topchefs, een mooie tafel en een lekker diner. De perfecte ingrediënten voor een inspirerend boek over de drijfveren, inspiraties en favoriete gerechten van deze creatieve geesten.
Sterrenchefs Sergio Herman, Peter Goossens en Mark Lapico en designers Piet Boon, Clodette, Nedda El-Asmar, Marie Michielssen, Pascale Naessens, Antonino Sciortino, Studio Simple, Luca Trazzi,
Kunstacademies kijken zelden om. Met hun per definitie veelbelovende studenten zijn ze vooral toekomstgericht. Ondanks de stuk of elf kunstonderwijsinstellingen in Nederland is (vak)literatuur over hun beleid zo goed als afwezig. Daarom is Jan van Adrichems opdrachtstudie To be Continued, over de geschiedenis van de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam toe te juichen. De degelijke geschiedschrijving staat haaks op de geïnstitutionaliseerde anarchie waarop ‘de Rietveld’ het patent heeft.
[Recensie] Design uit de periode 1950 tot 1970 wordt tegenwoordig vaak omschreven als ‘vintage’. Vroeger sloeg vintage op oude port en eerste drukken van foto’s, meestal gedrukt door de fotograaf zelf. Toegepast op design lijkt het eerder een handige verkooptruc te zijn dan een stilistisch label.
Op Ceci n’est pas une copie, een Belgische expositie in CID Grand Hornu bij Mons (Bergen) gaat het om design, “tussen innovatie en imitatie.” Het gevaar om echt en nep te verwisselen en door de bomen het bos niet te zien is bedwongen door de duidelijke thema’s van samenstelster Chris Meplon. Ook in haar bij de expositie verschenen Frans-Engelstalige boek Ceci n’est pas une copie.