Hoe kun je nou je voorouders vermoorden?

Günther Anders, hij studeerde bij Heidegger, huwde Hannah Arendt en schreef boeken over een verzonnen land.

[Recensie] Een wonderlijker verhaal dan De vooroudermoord van Günther Anders (1902-1992) heb ik in tijden niet gelezen. Is het wel een verhaal? Het oogt eerder als een wetenschappelijk artikel,

Een opa en kleindochter die verstand van elkaar hebben

[Recensie] Als zijn kleindochter aangeeft dat ze later een neushoorn wil worden, dan snapt opa dat. Want opa en  kleindochter hebben verstand van elkaar. Heel regelmatig komt zijn kleindochter langs en dat zijn vanzelfsprekende en tegelijkertijd ongewone logeerpartijtjes. Vanzelfsprekend omdat de twee zo op elkaar zijn ingespeeld en ongewoon omdat er vaak iets geks gebeurt.

“In een goed boek blader je terug”

[Recensie] Veertien’ers en 14plus, gebruiken jullie ‘bizar’ ook vaak? Sallie Mo uit het boek Bizar, geschreven door Sjoerd Kuyper doet dat wel. Ze is dertien en moet van dokter Bloem, haar psychiater drie maanden stoppen met lezen. Brengt dat de vraag naar boven waarom ze een psychiater bezoekt?

Voor een verloren vriend

[Recensie] We zitten in een vliegtuig, zijn zojuist gerustgesteld dat het relatief gedempte geluid van de motoren niet betekent dat het toestel neerstort, kijken om ons heen, constateren dat de meeste passagiers op de schermpjes voor hen lamzakkig een film aan het bekijken zijn en gaan dan zelf van armoe maar een ouderwets computerspelletje spelen om de tijd te doden.

Donkere, dramatische Young Adult roman met thriller-elementen

[Recensie] Wanneer Sydney’s vader overlijdt in een bizar auto-ongeluk, vindt Sydney het moeilijk te geloven dat het een ongeluk was. Haar vader was psychiater, de enige in de omgeving, en kende dus de grootste en diepste geheimen in het dorp. Heeft iemand hem het zwijgen opgelegd? En waarom zou het populairste meisje van de hele school,

De vreemdeling brengt verwondering

Christa Anbeek laat zien dat kwetsbaarheid ook heel sterk kan zijn. Ze vraagt zich af: hoe kun je na verlies weer onbevangen en spelenderwijs het leven tegemoetkomen?

[Recensie] “Ik schrijf dit boek voor Joseph, mijn kleinzoon, en zijn broer. Joseph is een kleuter. Hij kan dit boek nog niet lezen,

De architectuur van het afscheid

Twee architecten onderzochten 26 crematoria in Europa en schreven er een verrassend veelzijdig boek over. Ze nemen de lezer mee langs gebouwen die op een bruidstaart lijken en onder de grond zitten verstopt.

[Recensie] Het is het gebouw van het laatste afscheid: het crematorium. Een plek van verdriet en misschien ook wel om het leven nog een keer te vieren ter ere van de overledene.

Het dode kind in de Nederlandse literatuur

[Recensie] Een kind verliezen is voor ouders en de naaste omgeving een onvoorstelbare situatie. Maar tegelijkertijd, omdat iedereen weet dat het gebeurt, is het helemaal niet onvoorstelbaar: het is iets dat iedereen vreest en zich liever niet voorstelt.

Dat laatste is wat Willem-Jan Korsten noemt de proto-traumatische ervaring: het is zo onvoorstelbaar dat het buiten de taal dreigt te vallen.

Leven met de dood in de klassieke oudheid 

[Signalering]De dood was alomtegenwoordig in de antieke wereld. Met name door zuigelingen- en kindersterfte en de veelvuldige dood van vrouwen in het kraambed lag de gemiddelde levensverwachting naar moderne maatstaven erg laag, waarschijnlijk op 30 tot 35 jaar. De meeste mensen zullen dus veel eerder en veel vaker met de dood in aanraking zijn gekomen dan tegenwoordig in de westerse wereld gebruikelijk is.

Wat is een bijna dood ervaring nu eigenlijk?

[Recensie] Cardioloog Pim van Lommel onderzocht bijna-dood ervaringen (BDE’s) bij meer dan 300 patiënten. Zoals hij in de inleiding schrijft: “Alles begon voor mij met nieuwsgierigheid. Met vragen stellen.” Die nieuwsgierigheid en die vragen brengen hem tot dit zeer lezenswaardige boek van 403 bladzijden, een verslag van een boeiende en erudiete zoektocht.