Sombere Krastev doet Europees vertrouwen in democratie tekort

Is de Europese Unie in haar nadagen beland? Volgens de Bulgaarse politicoloog Ivan Krastev is er alle reden tot pessimisme. Zijn boek Na Europa heeft veel stof doen opwaaien.

[Recensie] Hoewel de door de uitgever gekozen titel anders suggereert, heeft het boek een open einde wat betreft het traject van de Europese Unie.

Politiek moet saai zijn

[Column] Lang geleden dat ik zo geworsteld heb met een boek als De nieuwe politiek van Europa van Luuk van Middelaar. De eerste 200 pagina’s moest ik me er telkens echt toe zetten. Niet omdat het slecht geschreven of oninteressant is, integendeel. Van Middelaar heeft een mooie stijl, goed geformuleerde zinnen en genuanceerde opinies.

Schipperen tussen nationaal en Europees

[Recensie] De Europese Unie stond de laatste jaren in het teken van crises. De financiële crisis, de eurocrisis, de Oekraïne-crisis, de vluchtelingencrisis en de Brexit volgden elkaar in hoog tempo op. De Europese leiders moesten branden blussen, dijken bouwen en reddingsvlotten uitsturen, zelfs letterlijk.

Eigenlijk was de EU helemaal niet ingericht op deze vorm van politiek,

“De Götterdämmerung is dus nog lang niet voorbij”

Nieuwe essaybundel van Peter Sloterdijk

In zijn nieuwste essaybundel laat Peter Sloterdijk zijn licht schijnen over de voorbije eeuw. Het was een eeuw van heel veel destructie, zegt hij, en hij vreest dat ons meer van hetzelfde te wachten staat: “De Götterdämmerung is nog lang niet voorbij.

De wake up call van James Kirchick

[Recensie] In maart werd de zestigste verjaardag van de verdragen van Rome gevierd. Deze verdragen vestigden onder meer de Europese Economische Gemeenschap (EEG), een belangrijke fundering voor de Europese Unie zoals we die vandaag kennen.

De oprichting van een gemeenschappelijke markt waarbinnen mensen, goederen, diensten en kapitaal vrij zouden kunnen bewegen,

Hoe Fort Europa mensenrechtenschenders en smokkelaars helpt

[Recensie] Tegenwoordig heet het verwelkomen van migranten in Nederland een ‘linkse hobby’ te zijn, maar in de jaren zestig waren het de confessioneel-rechtse kabinetten die onder druk van de werkgevers de deur voor gastarbeiders openzetten. De VVD zorgde ervoor dat de buitenlandse arbeiders voor onbepaalde tijd mochten blijven en de christelijke partijen regelden het recht op gezinshereniging.