Eén huis. Vijf families. Honderd jaar Duitse geschiedenis

“Overal in het Brandenburgse zand hebben levensbronnen
gevloeid en ze vloeien er nog altijd, en elke vierkante
meter grond heeft een eigen verhaal en vertelt dit ook –
maar je moet wel willen luisteren naar deze vaak zachte stemmen.”

Liefde tegen beter weten in

[Recensie] Monique Bronkhorst is senior adviseur bij de Rijksdienst van Ondernemend Nederland. Naast dit werk is Monique auteur; haar debuutroman Lena verscheen in 2016 en is gebaseerd op het leven van haar grootouders.

Het is 1931 in Edam en Lena is een jong, degelijk meisje dat de familie Damstra helpt in het huishouden.

Over culturen heen

[Recensie] Bangladesh is een arm land waar vaak overstromingen zijn. Dat was het enige wat ik ervan wist. In A Golden Age van Tahmima Anam worden armoede en overstromingen wel genoemd, maar het gaat vooral over de oorlog waardoor Bangladesh in 1971 onafhankelijk werd van Pakistan. Als je op de kaart kijkt, zie je dat Pakistan helemaal niet grenst aan Bangladesh: het noorden van India ligt er tussenin.

Een familiegeschiedenis in recepten

[Recensie] Boeken met Indische recepten zijn er genoeg zou je zeggen. Ach, zijn er ooit genoeg? Ze zijn toch altijd weer anders. Maar zo bijzonder als het boek Indische koffer vol recepten van Pascale van Onselen zijn er maar weinig. Centraal in het boek staat de tjobèk (grote platte vijzel) die al generaties lang in de familie wordt doorgegeven.

Een familiegeschiedenis van witte Surinamers

[Recensie] Dat Suriname een smeltkroes is van mensen met totaal verschillende achtergronden is bekend, maar terwijl ik dacht dat ik al die bevolkingsgroepen wel van naam kende, kwam er tijdens de Maand van de Surinaamse literatuur toch een nieuwe groep in beeld: de Boeroes. Aan de hand van haar familiegeschiedenis schreef Karin Sitalsing er een non-fictieboek over.

Veel vragen. Weinig antwoorden

[Recensie] Sacha Betthyany is een journalist, woont in Washington en is correspondent in de Verenigde Staten voor een Duitse en Zwitserse krant. Hij stamt af van een oud en bekend adelijk Hongaars geslacht en is geboren en getogen in Zwitserland. Zijn familie is na de oorlog verspreid geraakt over heel Europa. Er is een Wikipedia pagina over het geslacht Betthyany en die liegt er niet om.

Hout is goud

De grootvader van Wido Smeets schopte het van leerjongen tot fabrieksdirecteur. Hout is goud, besefte deze meubelmaker wiens zeven vette jaren gevolgd werden door zeven magere. Smeets schreef er een indrukwekkend boek over: Goed gerei, Opkomst en ondergang van een (meubelmakers)familie.

[Recensie] Een jaar of twintig was Leio Smeets toen hij tussen de beide wereldoorlogen,

Over hoop en goede moed

[Recensie] Vrijwel iedereen zal de schrijfster en historica Annejet van der Zijl kennen van haar bekendste boeken Anna, Het leven van Annie M.G. Schmidt en Sonny Boy. Van het boek Anna werd een zesdelige TV-serie gemaakt en de bioscoopfilm Sonny Boy heeft vast iedereen gezien.

Een monument voor een oom

[Recensie] Bram, de oom van Bert Wagendorp kwam in februari 1945 om door een Engelse bom. Hij was negen jaar oud. In gesprek met zijn moeder Adri, Brams zus, probeert Wagendorp een precieze reconstructie te maken van de gebeurtenissen van die dag. Zijn opa en oma, door wie hij mede werd opgevoed, konden er nooit over praten.

Het naoorlogse grote gezin

[Recensie] Hoe hebben mijn grootouders dat klaargespeeld, vraagt Anita Terpstra zich af, als ze zelf moeder wordt en zich realiseert dat zowel haar vader, als haar moeder in een wel heel groot gezin opgroeiden. Bij haar vader Sake waren ze met 7 kinderen en bij haar moeder Geertje met zelfs 14. En hoe was het voor de kinderen?