Het geheime leven van de conciërge

[Recensie] Elegant als een egel begint met een filosofische verhandeling door conciërge Renée Michel. Ze beheert een chic appartementencomplex en neemt aan dat de rijkelui een bepaald beeld hebben van conciërges, waar zij aan probeert te voldoen. Maar stiekem leest ze liever Russische literatuur en boeken over filosofie dan dat ze platte televisieshows kijkt.

Frankrijk ten zuiden van de Middellandse Zee

De Algerijnse onafhankelijkheidsoorlog was van beide zijden één van de smerigste en wreedste oorlogen uit de dekolonisatie. Ook in Frankrijk zelf hadden ‘de gebeurtenissen’ ingrijpende gevolgen: een nieuwe grondwet, een binnenlandse terreurorganisatie die Algerije wilde behouden, een bijzonder spectaculaire aanslag op president de Gaulle door behoudende legerofficieren, een tot op de dag van vandaag onbekend maar zeer aanzienlijk aantal Algerijnse demonstranten dat op een kwade dag in de Seine verdronk zonder dat de overheid er ooit veel woorden aan vuil heeft willen maken.

Rouw in Brugge

[Blog] Wie had ooit gedacht dat ik een 19de-eeuws, van origine Frans boek, met een dergelijke titel zou lezen en bespreken? Ik in elk geval niet. Maar toen Literasa mij liet weten dat Claudel zijn Rivier van vergetelheid hierop gebaseerd heeft, was mijn nieuwsgierigheid gewekt. En eigenlijk ook wel een beetje omdat ik van Brugge houd…

De troostende Maas

[Blog] Philippe Claudel (Dombasle-sur-Meurthe, 2 februari 1962) is een Frans auteur, scenarioschrijver en filmregisseur. Hij studeerde letteren in Nancy en werkte als leraar in gevangenissen en in instellingen voor mindervalide jongeren. Daar heeft hij veel inspiratie opgedaan. Naast zijn bezigheden als schrijver en filmregisseur is Claudel ook professor literatuur aan de Universiteit van Nancy. Hij doceert er de kunst van het scenarioschrijven.

Keuzes maken op een eiland

[Recensie] Na het mooie verhaal Het kleine meisje van meneer Linh had ik me voorgenomen om meer van de beroemde Franse schrijver Philippe Claudel te lezen. De prachtige omslag zorgde ervoor dat ik laatst zijn nieuwste boek kocht: De archipel van de hond. Ik ben wel een beetje teleurgesteld dat het plaatje niet helemaal klopt met de omschrijving van Claudel,

Vat krijgen op het leven van toen

[Recensie] In Lezen in Frankrijk houdt Margo Dijkgraaf een vurig pleidooi voor de hedendaagse Franse literatuur. Haar stelling is dat er na een lange periode waarin het experimenteren met taal centraal stond in de Franse romans er nu weer een verhaal vertelt mag worden.

“Deze boodschap heeft Nobelprijswinnaar Patrick Modiano nog niet bereikt” dacht ik bij het lezen van de eerste hoofdstukken van zijn kleine roman De horizon (l’Horizon) uit 2011.

Het absurde bij Camus

“En het klonk als vier korte slagen waarmee ik op de deur van het ongeluk klopte.”

“De zon, de zon…”

De vreemdeling behoort tot één van de drie ‘absurden’. Deze term komt van Camus zelf, de andere twee zijn ‘De mythe van Sisyphus’ en het toneelstuk Caligula.

Ik heb je helemáál niet meer nodig!

Louise heeft de bons gekregen en zwelgt in liefdesverdriet. Bekend verhaal. Maar Besson geeft aan haar klacht een subtiele draai.

[Recensie] Het werk van de jonge Franse schrijver Philippe Besson is inmiddels in vijftien talen vertaald, en ging in Frankrijk al meteen met tienduizenden en inmiddels met honderdduizenden exemplaren over de toonbank.

Vluchtelingen horen niet bij ons

[Recensie] Het kleine meisje van meneer Linh is wellicht het meest bekende boek van Philippe Claudel. Hij kaart met dit prachtige boek de vluchtelingenproblematiek op een zeer tedere wijze aan. Heel anders is dan ook Archipel van de hond waarin hij wederom de toestroom van vluchtelingen centraal heeft staan maar waar er geen ruimte is voor tederheid of gevoeligheid.

Meesterstuk van Franse vertelkunst

[Recensie] De Franse schrijver Patrick Modiano is een natuurtalent. Hij debuteerde in 1968, verlegen, voor in de twintig, met een opzienbarende roman over collaborerende schrijvers tijdens de Duitse bezetting van Frankrijk, La Place de l’Étoile. Het boek kreeg onmiddellijk veel aandacht, en werd bij ons vertaald als De plaats van de ster,