Het nut van modder en moraal

[Recensie] Herder Tityrus leidt een rustig leventje in de veenderijen. Tityrus is een eenling en een gelukkig man. Hij aanvaardt de dingen zoals ze zijn en neemt er genoegen mee naar de moerassen te staren. Op zijn ochtendlijke tochtjes bestudeert hij de flora, ’s avonds reflecteert hij en schrijft in zijn dagboek.

Het mechanisme van het ongeluk

[Recensie] “Is dit hoe de mensen leven?” vraagt Florent-Claude Labrouste zich in Serotonine, de nieuwste roman van het Franse enfant terrible Michel Houellebecq (1956), zich af. Depressief, uitgeput en ontgoocheld vertelt hij over zijn leven – een leven dat nu alleen nog leefbaar is door het nemen van zware antidepressiva die het serotonineniveau beïnvloeden.

Sacraal verval

[Recensie] Cinéast Jean-Luc Godard omschreef waarheid als “iets tussen verschijnen en verdwijnen in”. Vanop een afstand lijkt de figuur die zich aan het begin van de film Wanda (1970) en de roman Aanvulling op het leven van Barbara Loden (2019) uit het donker losmaakt, een vrouw. Maar die waarheid valt niet goed te zien.

Meeslepend, sociaal, rauw en realistisch

“Nu werd hij luid toegejuicht en vanaf dat ogenblik kwam Etienne op de achtergrond. De sprekers volgden elkaar nu op de boomstronk op met drukke gebaren en wilde voorstellen, in een waanzinnige uitbarsting van fanatisme. De maan scheen neer op de menigte, het diepe woud lag zwijgend rondom die moordkreten….”

[Recensie] In dit deel,

Muur van verlangen

[Recensie] Ruim tien jaar na de val van het IJzeren Gordijn houdt een dichter een toespraak ter inhuldiging van een straat in Berlijn, vernoemd naar de romantische schilder Caspar David Friedrich (1774-1840). Bij de toehoorders wil hij gedachten en gevoelens opwekken die een nieuwe omwenteling op gang kunnen brengen. Hij waarschuwt dat zijn toespraak lang zou kunnen uitvallen,

Corruptie: zegen of vloek?

[Recensie] De Egyptisch-Franse schrijver Albert Cossery (1913-2008) had wel een lang, maar zeker geen rijk gevuld leven. De laatste zes decennia ervan woonde hij in een bescheiden hotel in Parijs, waar het personeel hem de zorgen van het huishouden uit handen nam. Rond het middaguur kwam hij uit bed. Hij haalde zijn broek tevoorschijn van onder de matras,

Broer en broertje

Broer is een roman die stevig verankerd is in het moderne tijdsgewricht. Een roman over de Übers van deze wereld. Een roman over migrantenkinderen en Fransen. Een roman over hard werken en een onzeker bestaan. Een roman over radicalisering en terrorisme. Maihr Guven vat het allemaal samen in een pakkende roman over een migrantengezin in Frankrijk.

Het principe van reizende boeken

[Recensie] Wat kan een bepaald boek voor iemand betekenen? Hoe kan het ene boek wel bij iemand passen en een ander juist niet? Welk boek kan je leven veranderen?

Deze vragen staan in de roman centraal en Christine Féret-Fleury heeft de term bookcrosser of doorgever verwerkt in het verhaal over Juliette.

Wat als God zijn biezen pakt

[Recensie] “En of, wat een hitte!” De veertienjarige Steeny ontwaakt uit zijn middagdutje. Rond het Noord-Franse dorp Fenouille liggen de weilanden waar de beesten zijn, “de lange Vlaamse koeien met hun droeve ogen’” Het zindert tussen de houten lamellen van het huis in de laan met de hoge linden. Steeny leeft in een gouden kooi van zachtmoedigheid: zijn moeders pantser.

Een schreeuw om liefde 

[Recensie] Niet meer en niet minder dan het verlangen naar de moeder, zo zou deze roman samengevat kunnen worden. Keer op keer komt dit thema terug, stevig verankerd in motieven als zee en vaartuigen. Het grootste deel van het boek gaat over het niet ontvangen van die liefde, pas aan het einde komt de absolute loutering en dit is tevens het moment dat het boek zich definitief vestigt in het hoofd van de lezer.