“Wanneer ik merk dat ik arrogant ben, voel ik me meteen een klootzak”

Ottessa Moshfegh schrijft bijtende verhalen en romans. Scherp is ze ook in levenden lijve, wanneer je haar uit haar jetlag krijgt tenminste. “Een man van 65 die een meisje van 17 kust is geen verkrachter,” zegt ze over haar eigen ervaring op die leeftijd.

Corruptie: zegen of vloek?

[Recensie] De Egyptisch-Franse schrijver Albert Cossery (1913-2008) had wel een lang, maar zeker geen rijk gevuld leven. De laatste zes decennia ervan woonde hij in een bescheiden hotel in Parijs, waar het personeel hem de zorgen van het huishouden uit handen nam. Rond het middaguur kwam hij uit bed. Hij haalde zijn broek tevoorschijn van onder de matras,

Over humor, kwetsbaarheid en solidariteit

[Recensie] Zoals gebruikelijk in de Maand van de Filosofie verscheen er in april een filosofisch essay. Dit keer geschreven door Tim Fransen, cabaretier, filosoof en psycholoog

Het menselijk bestaan is onlosmakelijk verbonden met een zekere tragiek. We zijn sterfelijk en kwetsbaar; we leven in een wereld waarin verschillende waarden met elkaar botsen.

Man in netelige situaties

[Recensie] Teun Hocks (1947) performer, schilder, fotograaf kreeg in het Stedelijk Museum Breda een middelgroot retrospectief mét catalogus. Wie moet eigenlijk níet glimlachen – of grimlachen – om Hocks’ subtiele, ietwat wrange humor van het treurige mannetje op de kunstwerken.

Een verlopen variétéartiest in sleetse smoking en overhemd met een jabot balanceert met grote letters: een H en een W.

Aan de grond in Caïro

[Recensie] Het is zomer. Auto’s razen voorbij in de duizend jaar oude moderne stad die uit haar voegen barst. Op verzakte trottoirs van drukke wegen, geflankeerd door ‘onvoltooide ruïnes’ – gebouwen, gedoemd om in te storten – zitten mannen onderuitgezakt op caféterrassen en beweegt zich traag een mensenmenigte voort. Liefdesklachten van een mythische zangeres klinken uit radio’s.

Een autobeetjegrafie voor Monty Python’s fans

[Recensie] De naam Eric Idle zal niet bij iedereen een belletje doen rinkelen. Maar wie zijn gezicht ziet, herkent hem direct. Het is de man van de onvergetelijke rollen in Monty Python en een aantal succesvolle films. In zijn, zoals hij het zelf noemt, autobeetjegrafie begint hij te vertellen over zijn jeugd en schooltijd in het Engelse Cambridge.

De kurkentrekker heeft het gedaan

Vijf vertellingen met dieren in de hoofdrol, geschreven door filosoof Awee Prins, zijn eerste kinderboek. De illustraties zijn van kinderboekenillustrator Thé Tjong-Khing.

[Recensie] Op de cover staat Kees de Garnaal samen met benauwde vissen afgebeeld. Het is Kees, die in het titelverhaal De dag dat de zee weg was,

Soms herken je jezelf

[Recensie] Ze zijn overal. Van die herkenbare types die je tegenkomt op het werk, in de supermarkt, op de sportschool en op nog veel meer plaatsen. Merel Thie beschreef veel van die herkenbare types in de rubriek Vaste gasten op de achterpagina van het NRC. Een aantal van deze stukken is,

Hersenen met humor uitgelegd

Een informatief boek over het brein is al snel zo droog. In het kinderboek In mijn hoofd geven auteur Angelique Van Ombergen en illustrator Louize Perdieus kleur aan onze grijze massa. Ze maakten een studieboek met humor over de menselijke hersenkronkels.

[Recensie] ‘Brainfreeze’! Als je snel een ijsje eet,

Filosoof als lolbroek

[Recensie] Voor de immens populaire Sloveense filosoof Slavoj Žižek (69) typeren schuine of politieke moppen het schuren van onze samenleving. Doorgeslagen nationalisme, ‘moleculair’ racisme, feminisme, neo-dogmatisme, antisemitisme, quasi sociaalbewogen liberalisme en het volgzame geloof in rechtse en linkse kerken. Maar doe je met een op grapdichtheid geselecteerde bloemlezing uit zijn oeuvre de filosoof-popster terecht?

Het bewijs van onze behoefte aan ‘eventisering’ – iets tot een grote gebeurtenis maken – leverde de Sloveense filosoof Slavoj Žižek een paar jaar terug zelf met twee uitverkochte Westerkerken in Amsterdam.