Over onze omgang met wie we als ‘vreemdelingen’ bestempelen

Op 13 september werd in bibliotheek De Biekorf in Brugge het nieuwe boek van filosoof Marc van den Bossche, Vreemde wereld. Zygmunt Bauman over samenleven in vloeibare tijden, voorgesteld. Bij wijze van voorproefje publiceert De Leesclub van Alles een deel van de intro om duidelijk te maken dat “ik niet loutere een auteursstudie heb willen schrijven,

Open grenzen (deel 2 en slot)

[Essay] Mijn eerdere pleidooi voor open grenzen en open migratie lijkt hier en daar gemoederen te beroeren. Een positieve reactie kreeg ik alvast van de SERV, een studiedienst waarin de sociale partners samenzitten en die in december 2017 met een tienpuntenplan advies uitbrachten aan minister Muyters. Zij pleiten daar voor een meer open beleid voor economische migratie.

 Vroeger dachten we toch echt anders

Waar historicus Piet Emmer ons wil behoeden voor een actualistisch-alarmistische kijk op de geschiedenis, rechtvaardigt historicus Hartmans het hedendaagse onbehagen.

[Recensie] Wat zien we eigenlijk als we door een zogeheten schuldig landschap wandelen zoals Verdun of Waterloo? Welbeschouwd alleen de merktekens die heel de periode donker kleuren. De waarheid dat Napoleon op zijn manier een volksbevrijder was en de Eerste Wereldoorlog een uit de hand gelopen bedrijfsongeval verdwijnt vanzelf achter de stigmata die de geschiedenis versmallen tot een ogenschijnlijk vaak moedwillig bloedig ongeluk.

Een moderne Afrikaanse odyssee

[Recensie] Immigranten vormen niet alleen een probleem voor Europa. Vluchtelingen gaan alle kanten op: de Somalische Asad Abdullahi komt in Zuid-Afrika terecht waar veel Somaliërs zijn. Zijn vluchtverhaal wordt gedetailleerd beschreven door de Zuid-Afrikaanse non-fictie auteur Jonny Steinberg.

Asad Abdullahi woonde in Blikkiesdorp bij Kaapstad en Steinberg heeft daar vele gesprekken met hem gevoerd.

Grunberg over Immigratie

“Ik pleit voor een fundamenteel recht op ondankbaarheid”

Arnon Grunberg, kind van Duitse migranten en sinds 1995 zelf inwijkeling in New York, schreef een boek over migratie: “Die band met het land is toch gewoon negentiende-eeuwse romantiek? Ik hou erg van Zwitserland, ik zou er graag willen doodgaan, maar ik zal het nooit mijn land noemen.”

[Interview] “Ik heb altijd drie dobbelstenen bij me,” zegt hij terwijl hij in zijn zak gaat en er twee witte en een groene dobbelsteen uithaalt.