Inspirerend boek

[Recensie] In Leef! vertelt de schrijfster Laura Maaskant over haar leven met kanker. Toen ze 15 was werd de diagnose van kanker bij haar gesteld. Hierbij heeft ze een zware tijd meegemaakt maar was ze uiteindelijk schoon. Vier jaar later blijkt de kanker terug te zijn gekeerd. Hoewel Laura door kan vechten tegen deze ziekte,

Ellende

[Recensie] Hoe prop je Heidegger, Sartre, Sontag en Lorde, plus gedachten over wachten, ziek zijn en doodsangst, én overpeinzingen over de zieke wereld om je heen in een minuscuul boekje van amper zestig pagina’s, met ook nog eens een kleine bladspiegel? Lieke Marsman kan het, maar die is dan ook dichter en filosofe met doodsangst als specialisatie.

De moeder, de ziekte, de dood

[Recensie] Dit briljant geschreven boek past goed in het thema van de huidige boekenweek: De moeder, de vrouw. Het gaat over het ziekbed en overlijden van de moeder van de hoofdpersoon en ik-figuur, en is een waargebeurd verhaal. Ook de uitvaart en de periode kort daarna komen aan bod.

Roze koeken

[Recensie] Daar zit je dan. Boek op schoot. Blik op de roze kaft. Foto van koeken. Inderdaad: roze koeken. Met een bruine stip in het midden. Nog nooit gezien of gegeten. Jij wel? Stellen borsten voor, met tepels. Kan niet anders. Het zal gaan over kanker. Borstkanker light. Je verzint het niet.

Lees je dit nog?

Het verhaal van een vriendschap

[Recensie] Elisabeth Marain kennen we van haar romans Het Tranenmeer (1979) en Rosalie Niemand (1988). Haar boeken kruipen onder je huid en jaren later, als je eigenlijk niet goed meer weet waar het ook alweer over ging, krijg je nog kippenvel als je een titel van één van haar boeken ziet.

Een indrukwekkend verslag van aanvaarding

[Recensie] We kennen Willem Melchior als een schrijver voor wie het uiterlijk erg belangrijk is. Vrijwel al zijn boeken gaan over liefde, verliefdheid, lichamelijk verlangen en de schoonheid van het lichaam. Hij beweegt zich in de homo-erotische sm-wereld. Zijn romans en verhalenbundels behoren al jaren tot de top van de Nederlandse literatuur en doen,

Briefwisseling tussen journalisten over hun ziekte

[Recensie] Deskundige begeleiding genoeg zolang je ziek bent – al wordt je psyche nogal eens genegeerd door de op het lichaam gerichte medici – maar je moet het vooral zelf doen op het moment waarop je aan herstellen toekomt. Dat is de ervaring van journalisten Pinedo (NRC) en Van Eldert (AD), die elkaar vaag kennen via hun werk,

Als je zelf aan de beurt bent om te sterven

De schrijver

[Recensie] De streng katholiek opgevoede Christiane Berkvens (1946-2017) studeerde geschiedenis en was bijzonder hoogleraar Europese cultuur in Nijmegen. Daarnaast was ze remonstrant predikant in Delft, Breda en Rotterdam. Berkvens had veel aandacht voor haar pastorale werk, wat haar de bijnaam ‘moeder-overste’ opleverde.

Als dertiger werd ze zo goed als blind.

Nog een keer de leerlingen

[Recensie] Men neme een Amerikaanse leerkracht, een groepje inner city minority kids, een snufje achterstandsproblematiek en het aloude adagium “kinderen kunnen meer dan zijzelf denken.” Doe de ingrediënten bij elkaar, zing het Amerikaanse volkslied terwijl u het gerecht met een lepel opklopt en serveer koud met een paar takjes sentiment. Voilà. Didactische dikdoenerij in boekvorm.

Hoe snowborder Bibian Mentel gewoon doorgaat

[Recensie] Kut Kanker – door jou laat ik mijn leven niet verpesten! is het indrukwekkende verhaal van topsporter Bibian Mentel. De slogan van haar stichting waarmee ze zich inzet voor minder valide kinderen om hun mógelijkheden te onderzoeken, is heel toepasslijk “it’s all about Mentelity.” Als er iets is wat Bibian Mentel,