Geloof is datgene wat je rest als je verder niets meer hebt

[Recensie] Vanuit het ik-perspectief vertelt Ionah zijn verhaal. Het post-apocalyptische verhaal over zijn leven in de woestijn. De regen van Ionah is een kleine filosofische en fabelachtige vertelling. In overwegend korte hoofdstukken en met geen woord teveel, wordt de queeste van Ionah uiteengezet.

Samen met zijn moeder woont hij in een uit restmateriaal opgebouwde keet –

Een schreeuw om liefde 

[Recensie] Niet meer en niet minder dan het verlangen naar de moeder, zo zou deze roman samengevat kunnen worden. Keer op keer komt dit thema terug, stevig verankerd in motieven als zee en vaartuigen. Het grootste deel van het boek gaat over het niet ontvangen van die liefde, pas aan het einde komt de absolute loutering en dit is tevens het moment dat het boek zich definitief vestigt in het hoofd van de lezer.

Nee zeggen tegen moeder is er niet bij

[Recensie] Piet van der Molen is vrijgezel, kinderloos en woont bij zijn moeder. Wanneer zijn moeder ziek wordt, geeft ze hem de tip die zijn leven verandert: zeg het niemand als ik sterf, want zonder mijn geld kom je niet rond. En zo geschiedde – Moeder stierf, en Piet bewaarde haar jarenlang in een kist.