Hartstochtelijke belijdenis

De schrijver
Welke Trouw-lezer kent Jean-Jacques Suurmond niet? Vanaf 2005 verschijnen zijn columns wekelijks in deze krant. Als theologisch stukjesschrijver is hij vaak ongrijpbaar en dat geldt ook voor zijn religieuze achtergrond: Suurmond begon als atheïst, werd Pinkstergelovige, verschoof richting Protestantse Kerk maar voelt zich vooral thuis in katholieke liturgie. Suurmond is pastor, coach en publicist.

De moed en wijsheid van Hildegard van Bingen

De inzichten van Hildegard van Bingen (1098-1179) bieden ook nu nog op velerlei gebied inspiratie, maar of dat ook voor haar visioenen geldt?

[Recensie] “Plotseling kreeg ik inzicht in de uitleg van de boeken, van de psalmen, de evangeliën en de overige katholieke boeken, zowel van het oude als van het nieuwe testament.” Zo beschrijft Hildegard van Bingen,

Een nieuwe godsdienst volgens Henk van der Waal

[Recensie] Er is een boekenkast omgevallen in Nederland en wel in het huis van Henk van der Waal. En dat heeft deze dichter en filosoof ons willen laten weten. Het resultaat is een pil van 431 pagina’s inclusief noten en bibliografie, geschreven in dialoogvorm. Mystiek voor goddelozen behandelt de wereld van de oerknal tot het heden,

Verstandige taal over kabbalistische mystiek

Recensie van Marcus van Loopik, Kabbala als levenskunst. op zoek naar eenheid en heling

De schrijver

Marcus van Loopik (1950) is grafisch kunstenaar en als theoloog gespecialiseerd in de judaica. Hij promoveerde begin jaren ’90 aan de VU op het messianisme in de joodse liturgie; een recentere titel is Balk en splinter (2011),

In diepste wezen het evenbeeld van God

Recensie van God. Een menselijke geschiedenis van Reza Aslan

De schrijver

Reza Aslan (Teheran, 1972) is een Iraans-Amerikaanse godsdienstwetenschapper, televisiemaker en schrijver. Zijn eerste boek, Geen god dan God, uit 2005, ging over de egalitaire idealen van de vroege islam; in zijn tweede bestseller,

Het geluid van de stilte

In een wereld waar flitsende beelden en storend lawaai steeds indringender worden is rust en stilte een schaars goed. Kunstfilosoof Antoon Van den Braembussche toont de weg naar verlichting.

[Recensie] “Stilte is niet de afwezigheid van geluid. Stilte is de diepste klank,” wil een Chinees spreekwoord. In 1952 illustreerde John Cage dit met zijn composite 4’33”,

Dichter bij het licht

[Recensie] “Mystiek is niet het monopolie van gelovigen”, luidt de eerste zin van het boek Wit licht. Poëzie en mystiek in de Nederlandse literatuur van 1890 tot nu, waarin Jaap Goedegebuure een aantal proeven van zijn langdurige fascinatie voor het mystieke in de Nederlandse literatuur heeft verzameld. Deze zin is een intrigerend votum voor een theoloog die zich voor een letterkundig forum waagt aan een bespreking van de collectie erudiete essays. 

Het doel van alle denken over God

Recensie van Christian Wiman: Mijn heldere afgrond. Overpeinzingen van een moderne gelovige (vertaald door Willem Jan Otten).

Christian Wiman is een Amerikaans dichter. Met een Texaanse Southern Baptist-achtergrond en een lange, tamelijk overtuigende carrière als agnost/atheïst achter de rug ‘vond hij het geloof weer terug’.

De alledaagse mystiek van Toon Hermans

De schrijver

Het is u misschien nog ontgaan, maar 2016 is uitgeroepen tot het Toon-jaar, nu het een eeuw geleden is dat Toon Hermans in Sittard geboren werd. Voor de jongeren onder u: Hermans was voor Nederland de uitvinder van de avondvullende onemanshow en wordt, met Wim Kan en Wim Sonneveld,

De mystieke weg afgestoft

[Recensie] In de jaren zeventig van de vorige eeuw verlieten jongeren massaal de kerk van hun ouders. Zij vonden er nauwelijks antwoorden op hun vragen naar ‘de laatste dingen’ en verdiepten zich in de spirituele bronnen van het Oosten. In hindoeïsme, boeddhisme, zen en meditatie hoopten zij een alternatief te vinden voor het christendom van hun jeugd.