Bernlef aan de kop van het peloton: verhalen van de sombere oude dag

[Recensie] In deze tijd [1974/red.] van longkanker, hartontploffingen, fobieën, maagbezwaren en knobbeltjes op de borsten, denkt eigenlijk niemand meer aan de oude dag. Je bent al blij als je met goed fatsoen de zestig haalt. Lukt dat, dan schijn je geleidelijk aan in kalmer vaarwater te komen.

Op zoek naar het verdwijnpunt van alles

[Recensie] Mensen verdwijnen in deze bundel van zes verhalen. Ze verdwijnen niet zo maar. Ze lossen op in het niets. En behalve het gemis bij naasten laten zij bij hen nog iets anders achter: het gevoel dat in dit oplossen ook iets finaals gerealiseerd wordt: “Een ultiem moment waarin we voor het eerst en het laatst alles wat ons leven uitmaakt volledig in bewustzijn kunnen vasthouden…” (p.49).

Korte verhalen van Hella Haasse

In het kader van de week van het korte verhaal plaatsten we een bespreking van Hella Haasses Het Tuinhuis, een verhalenbundel uit 2006.

[Recensie] Iedere literatuurliefhebber kent de romans van Hella Haasse. Ze worden alom gewaardeerd, ze ontving er vele prijzen voor. Minder bekend zijn haar korte verhalen en essays.

Beklemmend en nog beklemmender

“De personages in de verhalen van Elke Geurts willen van hun alledaagse bestaan een A-leven maken, al gaan de dingen steeds anders dan ze hadden bedacht. Een veertienjarig meisje zet alles op alles om goed voor haar familie te zorgen, maar is vermoedelijk het kwaad zelf; een neurologe wordt ’s nachts van haar fiets geschoten en wil nog iets voor de wereld betekenen;

Verhalen over miskende mensen die streven naar meer

“Drie verhalen met op drift geraakte mannen en vrouwen die, om dichter bij hun gedroomde leven te komen, de ander aan zich onderwerpen. Zo doet de moeder in het titelverhaal uit pure onvrede met zichzelf afstand van haar driejarige dochtertje, en belet de brave politieman uit Grote voorspoed zijn vrouw een avontuurlijker leven in te stappen.

Verhalen over WOII

[Voorpublicatie] Dit weekeinde verschijnt de verhalenbundel Waan en willekeur, “waarin zes verschillende momenten uit de Tweede Wereldoorlog worden geschetst. De lezer maakt niet alleen kennis met de kille Nederlandse soldaat uit het openingsverhaal Voorbij de catacomben, de aandoenlijke kleuter Xavier in Kuuroord en de tragische jongeling Arthur Rosenthal in het ondergangsverhaal Endlösung,

Debuut van een geboren verteller

[Recensie] Een van mijn favoriete verhalen in de verhalenbundel Astronaut, het debuut van Pieter Kranenborg, is het openingsverhaal Yuki yuki snow snow. Meteen vanaf de allereerste zin plof je er middenin. “Wanneer had het ook al weer gesneeuwd?” De verteller stelt de vraag aan een aantal vrienden waarmee hij een tijd in Japan doorbracht,

Kort maar niet altijd krachtig

[Recensie] Het korte verhaal is weer salonfähig, goed nieuws na een tijdperk waarin dit genre door uitgevers werd gemeden als een besmettelijke ziekte. Herinneringen in aluminiumfolie is één van die nieuw uitgekomen bundels en krijgt ruime aandacht. De schrijver zelf signaleert ook het imagoprobleem van het korte verhaal en geeft in het nawoord zijn visie in een mooi betoog.

Welkom bij het kampvuur van Ouariachi’s lugubere verhalen

Tien verhalen, gevangen onder één kaft. Jamal Ouariachi laat in Herinneringen in aluminiumfolie de donkere kanten van de samenleving zien. Verkrachting, moord, verlies, verdriet, vooroordelen, mislukking  – alles passeert de revue. Toch is het geen duister boek. Je kunt de bundel gerust lezen tijdens een regenachtig weekend vlak na een verschrikkelijke week zonder er depressief van te worden.

Verhalen van Maarten ’t Hart

[Recensie] In 2015 is de J.M.A. Biesheuvelprijs (KLIK HIER) voor de beste Nederlandstalige verhalenbundel in het leven geroepen. Het bijzondere aan deze geldprijs is, dat de hoogte ervan bepaald wordt door de bereidheid van lezers er aan bij te dragen via crowdfunding, zonder dat ze nog weten naar wie hij zal gaan.