De Franse invloed op Nederlandse schilders

Mayken Jonkman is naast auteur ook samenstelster van dit boek, waaraan nog 8 auteurs hebben deelgenomen én zij is de motor achter de gelijknamige tentoonstelling in het Van Gogh Museum in Amsterdam. Jonkman heeft, als conservator bij het Nederlands Instituut voor Kunstgeschiedenis in Den Haag, de afgelopen drie jaar onderzoek gedaan naar die Nederlanders in Parijs.

[Recensie] Métronome – In het ritme van de metro door de geschiedenis van Parijs vertelt de geschiedenis van Parijs. Het boek is geschreven door Lorànt Deutsch, een Franse schrijver en acteur die op zoek ging naar de overblijfselen van de oude stad aan de hand van 21 metrostations. Na vijf jaar onderzoek naar de stad schreef hij Métronome.

Grandeur en bohemien in de ‘Années folles’

[Recensie] In een schilderachtig decor van de jaren 20 probeert de Engelse Helena een deel van haar verleden achter zich te laten door in Parijs schilderlessen te gaan volgen en een totaal nieuw leven op te bouwen. De echo van WOI klinkt nog door in deze roman. Haar ex-verloofde was een van de vele gemobiliseerden en tot ieders verbazing verbrak hij na de oorlog de verloving met Helena.

Vat krijgen op het leven van toen

[Recensie] In Lezen in Frankrijk houdt Margo Dijkgraaf een vurig pleidooi voor de hedendaagse Franse literatuur. Haar stelling is dat er na een lange periode waarin het experimenteren met taal centraal stond in de Franse romans er nu weer een verhaal vertelt mag worden.

“Deze boodschap heeft Nobelprijswinnaar Patrick Modiano nog niet bereikt” dacht ik bij het lezen van de eerste hoofdstukken van zijn kleine roman De horizon (l’Horizon) uit 2011.

“Ik heb het gevoel in een leugen te leven”

[Recensie] De route die ze volgt gaat als vanzelf. Ze is weer terug, dezelfde stad, hetzelfde hotel en een kamer die identiek is aan de kamer van toen. Voor hoelang? Helena Berger weet het nog niet. Ze is zo moe en haar angsten tarten haar. Eerst slapen, maar de eeuwige nachtmerries laten haar ook deze keer niet met rust. 

Niet naar Parijs zonder dit boek

[Recensie] Het boek is, zoals op de cover staat, een eigenzinnige selectie culinaire adressen en uiteraard allemaal te vinden in Parijs; de absolute wereldhoofdstad als het gaat om culinaire geneugten. Wie Parijs kent weet dat je iedere paar meter wel een restaurant, bistro, bakker, brasserie en noem maar op tegenkomt. Maar hoe weet je waar de bijzondere en beste adressen te vinden zijn?

Meesterstuk van Franse vertelkunst

[Recensie] De Franse schrijver Patrick Modiano is een natuurtalent. Hij debuteerde in 1968, verlegen, voor in de twintig, met een opzienbarende roman over collaborerende schrijvers tijdens de Duitse bezetting van Frankrijk, La Place de l’Étoile. Het boek kreeg onmiddellijk veel aandacht, en werd bij ons vertaald als De plaats van de ster,

Meeslepende oorlogsroman over het Franse verzet

[Recensie] In Jij kan me helpen van Kristin Harmel volgen we het verhaal van Ruby, Charlotte en Thomas. Op een bepaald moment tijdens de Tweede Wereldoorlog kruisen hun levens elkaar in Parijs. Deze ontmoeting zal levenslange invloed hebben.

Ruby is een Amerikaanse en woont met haar man in Parijs.

Dansen op de vulkaan

[Recensie] Er zijn twee stromingen of eigenlijk drie onder de huidige generatie doemdenkers die denken dat de geschiedenis zich herhaalt. Zij die menen dat ons tijdvlak lijkt op dat van kort voor de eerste Wereldoorlog, zij denken dat we eerder het interbellum nadoen en zij die geloven dat elementen van beide tijdperken zich herhalen.

Wederzijdse inspiratie tussen de Nederlandse en Franse kunstenaars

[Recensie] Frankrijk oefende in de negentiende eeuw een onweerstaanbare aantrekkingskracht uit op Nederlandse kunstenaars. Schilders als Jongkind, Breitner, Van Dongen, Mondriaan, Maris, Mauve en Van Gogh trokken naar Parijs, naar de Franse kust, naar het kunstenaarsdorp Barbizon en het nabijgelegen woud van Fontainebleau. Zij schilderden stadsgezichten en de natuur, werkten samen met Franse schilders en inspireerden elkaar en andere Nederlandse vakgenoten.