Wanneer troost pijn doet

In Arnon Grunbergs nieuwe roman gaat een vader na de zelfmoord van zijn zoon op zoek naar troost en betekenis. Zijn hele wereld valt in duigen, net zoals zijn geloof in goede mannen.

[Recensie] “Je hebt me getroost,” fluistert Geniek Janowski in het oor van de stervende mevrouw Beckers. Hij had haar meer dan een decennium niet meer gezien,

Van het saaie Ermelo naar het filmische Amerika

De eerste zin

“Ik werd wakker en had daar direct spijt van.”

Recensie

Voor zijn twintigste verjaardag krijgt Oscar van zijn ouders een axolotl, een zeldzame Mexicaanse salamander die opvalt door zijn grote, rode uitwendige kieuwen en het feit dat hij nooit volwassen wordt.

Hoofd of hart?

[Recensie[ Niemand had ooit gedacht dat de twee jongetjes die elkaar ontmoetten op de kleuterschool voor altijd vrienden zouden blijven. Zij zelf ook niet trouwens. Gustav Perle ontfermt zich over de huilende Anton Zwiebel. Hij neemt hem onder zijn hoede en zal dat de rest van de vriendschap blijven doen.

Ondanks dat Gustav en Anton qua karakter en achtergrond verschillend zijn,

Dichtersproza

[Recensie] Als dichters een roman gaan schrijven krijgt de lezer het moeilijk. Want een plot maken behoort niet tot de dichtersvaardigheden. En het schrijven van een vlotte tekst meestal ook niet. Dichter/schrijver Jacob Groot bewees dat al in zijn vorige twee romans, Billy Doper (2008) en Adam Seconde (2012) en nu opnieuw in Geloof in mij (november 2016).

De maan is op de televisie!

Hoe een puber opgroeit in een doodsaai Spaans dorp

[Recensie] Het zijn vermoedelijk de twee meest heroïsche reizen uit de moderne geschiedenis: de tocht van Columbus naar Amerika en de eerste keer dat de mens voet zette op de maan. Maar de rechtstreekse gevolgen konden nauwelijks verschillender zijn. Amerika veranderde nadat het ontdekt was ingrijpend,

“Het komt wel goed”

De eerste zinnen:

“Ik leefde in het donker. Nu in het licht.”

Recensie

Wanneer Erik Jan Harmens een tunnel uit komt en een bord ziet met daarop “Denk aan uw lichten”, dan doet hij dat ook. Dan begint het in zijn hoofd te malen en denkt hij aan zijn lichten,

Jonathan Littell maakt de lezer medeplichtig

Toen De Welwillenden in Frankrijk verscheen, werd deze kolossale roman – die het woord geeft aan een overtuigde nazi – bejubeld én verguisd. Ger Leppers weerspreekt de critici.

[Recensie] Het is misschien wat voor de hand liggend en zelfs flauw om van een oorlogsroman te zeggen dat die is ingeslagen als een bom,

Tweede Afrikaroman van Edith Tulp

[Recensie] Overlanders die stuk voor stuk een karikatuur van zichzelf zijn, een hoofdpersoon die daar niet voor onder doet en twee reisleiders die al jarenlang voor zichzelf op de vlucht zijn. Hier is de tweede roman van journalist en schrijver Edith Tulp. Haar eerste, het goed besproken De Bushsoldaat, ging over voormalig kindsoldaat Moses en zijn Nederlandse vriend Thomas die samen door Nederland gesubsidieerde ontwikkelingsprojecten in Oeganda controleren.

Volwassen worden door de oorlog

[Recensie] Kunstschilder Frederik de Vos besloot op zijn  88ste nog een boek te schrijven over zijn herinneringen aan de oorlog. In het boek zijn meerdere illustraties opgenomen, die ook van zijn hand zijn. Niet alleen het schrijven heeft hij op latere leeftijd opgepakt. In 1987 begon hij aan de kunstacademie en werd hij kunstschilder.

Leesreis om de wereld: Chili

[Recensie] In 1985 was er een aardbeving in Chili. De hoofdpersoon van Manieren om naar huis terug te keren mocht toen samen met de buurkinderen in een tent slapen, terwijl hun ouders bij een kampvuur zaten te praten. In die nacht ontmoette hij Claudia, een buurmeisje dat twee jaar ouder was.