Aangrijpende roman over het verleden van Slovenië

[Recensie] Dit prachtige boek heeft meerdere plotelementen. Zo is er de gewelddadige vader, zijn er de herinneringen die oma vertelt over de oorlog en haar gevangenneming in concentratiekamp Ravensbrück en is er het opgroeien van de ik-figuur, de kleindochter van oma.

Het boek speelt enige tientallen jaren na WO II.

Veelomvattend en uitdagend

[Recensie] Het was lang wachten op deze tweede roman van Peter Buwalda na diens debuut Bonita Avenue (2010). Otmars zonen is het eerste deel van wat het driedelige magnum opus van Peter Buwalda moet worden (de delen twee en drie zijn respectievelijk aangekondigd als De jaknikker en Hysterie Siberiana).

Actueel kunststukje

“Hoe komt het dat je alles over alles weet, Paddy? Zegt hij.
Alsjeblieft, zegt Paddy. Neem me niet kwalijk dat ik dingen weet. Ik ben een uitstervende soort, ik ben dat ding dat niemand daarbuiten nog relevant vindt. Boeken. Kennis. Jarenlang lezen. En dat alles betekent? Dat ik dingen wéét.
Daarom ben ik hier,

Heerlijk, overdadig en regelmatig hilarisch

[Recensie] Nemo is geboren toen zijn vader, Nemesio, al zeventig was. Zijn vader had al een heel leven achter de rug en had allerlei grootse daden verricht. Hij had gevochten in de Eerste en de Tweede Wereldoorlog, zat in de jaren twintig en dertig in Berlijn en Parijs, was partizaan geweest en communist en was een groot kunstenaar.

Het nut van modder en moraal

[Recensie] Herder Tityrus leidt een rustig leventje in de veenderijen. Tityrus is een eenling en een gelukkig man. Hij aanvaardt de dingen zoals ze zijn en neemt er genoegen mee naar de moerassen te staren. Op zijn ochtendlijke tochtjes bestudeert hij de flora, ’s avonds reflecteert hij en schrijft in zijn dagboek.

Revolutie in de kunsten en in het leven

Explicador is een ideeënroman die interessante vragen opwerpt en onderzoekt, maar scheert in een slecht romangedeelte langs gezochtheden en clichés. En dat is jammer.

[Recensie] Getrouw aan de Nederlandse traditie in film en literatuur opent Explicador met een seksscène en het waarom wordt eigenlijk ook hier nooit duidelijk.

Verontrustende, hallucinante obsessie

[Recensie] Rauw is al meteen een passende term die het verhaal uitstraalt en termen als dystopisch, hallucinant, surrealistisch, sciencefiction avant la lettre, vooruitziendheid, klimaatverandering, postnucleair, apocalyptisch en politiek getint zijn kenmerken die elkaar razendsnel afwisselen en versterken. Bovenal geeft het een koud en verontrustend gevoel.

In dit verhaal volgt de lezer drie naamloze personen die in een bittere strijd geraken.

Liefde in een macabere omgeving

[Recensie] Op het eerste gezicht lijkt Laat me nooit alleen van Kazuo Ishiguro niet meer dan een verhaal over een bijzondere liefdesverhouding. Langzaam maar zeker merk je dat er van alles anders is dan wat wij als de normale wereld zouden kunnen zien. De hoofd- en nevenpersonages zijn geen gewone mensen,

Fraai, meerstemmig muziekstuk met schrille uithalen

[Blog] Het winnen van de Nobelprijs voor de literatuur, verklaarde de Peruaanse schrijver Mario Vargas Llosa een paar jaar geleden in een interview, was natuurlijk leuk en aardig, maar het verbleekte wat hem betreft bij de eer om zijn werk uitgegeven te zien in de prestigieuze Bibliothèque de la  Pléiade van de Parijse uitgeverij Gallimard.

Wie zó gewaagd kan schrijven…

[Recensie] Meer dan zestig Duitse uitgeverijen weigerden de publicatie van Der Nazi & der Friseur, de redenen van afwijzing varieerden van “het ontbreken van details” tot “over het hoofd gezien.”
De echte reden lag elders, het was de manier waarop Hilsenrath over de Holocaust schrijft.

“Men was het erover eens dat een verwerking van de Shoah in de vorm van een bijzonder bittere,