Een schokkende gebeurtenis

[Recensie] Francis, een eenvoudige man van een jaar of dertig, leeft met zijn hond Cesar teruggetrokken ergens op het platteland, in het huis waar vroeger ook zijn ouders en zusje woonden. Hij zorgt voor het vee, gaat naar zijn werk, kuiert door de dag en slaat zich redelijk, zij het alleen, door het leven. Tot op een zeker moment Cecile,

Prachtig relaas over eenzaamheid en wilskracht

[Recensie] Horace Hopper wil bokser worden. Om een goede bokser te zijn moet je vooral klappen kunnen incasseren, en dat kan Horace. De taaiste boksers zijn echter Mexicaans en hij is een Paiute met Iers bloed die graag naar heavy metal luistert. De hoofdpersoon in Laat me niet vallen van Willy Vlautin is desondanks vastbesloten zichzelf te bewijzen.

Jongleren met de waarheid

In de beste passages blijft behendig in het midden of amateurarcheoloog Tjerk Vermaning een bedrieger was of niet. En raakt het begrip bedrog op de helling.

[Recensie] Het is niet de eerste keer dat theater- en prozaschrijver Bennie Roeters een noordelijke hoofdpersoon kiest. Waar hij voor Gagarins engelen (2009) een fictieve verhaallijn optekende,

“Zelfs geen kanker hebben is geen reden om te juichen”

De eerste zin

“Lieve heer, dacht ik.”

Recensie

En daarmee heeft u meteen ook de kortste zin uit Christophe Vekemans nieuwe roman gelezen. In Mensen als ik brengt hij immers op zijn bekende flamboyante manier een stukje uitbundige autobiografie. Of net niet,

Een taalvirtuoze achtbaan

[Recensie] Tsja. Wat moet je zeggen na het lezen van HKMWLVOW – die afkorting hanteren we hier voor het gemak -, dat het een wereldboek is? Dat het overdondert? Dat het sprankelt, om de andere zin verrast, hoge en lage wenkbrauw op een meesterlijke manier mixt, zware thema’s luchtig brengt? Dan zou ik het boek tekort doen.

Indringende roman over Somalië

In de tijd waarin Somalië breekt, komen de levens van drie vrouwen samen. Schrijfster Nadifa Mohamed, Somalische van geboorte en woonachtig in Londen, schrijft naar aanleiding van de verhalen van haar moeder een roman die steeds beklemmender worcensie]dt.

[Recensie] Het is 1987, Hargeisa Somalië. De oorlog komt steeds dichterbij.

Van hulpverlener naar hulpbehoevend

“Als gezinsvoogd probeer je structuur aan te brengen, houvast te bieden aan al die frenetiek op en neer verende wezentjes met ouders die zichzelf als de maat der dingen beschouwden, hoewel ze vaak richtingloos door het leven bolderden.”

 [Recensie] Aan het woord is de 29-jarige Daan Vos die als gezinsvoogd een zware baan en verantwoordelijkheid heeft om slecht functionerende gezinnen met kinderen te begeleiden.

Het lot van een niet-joodse jood

[Recensie] Een Nederlander, Carl de Ruiter komt naar jaren in de USA terug in Amsterdam en hoopt daar een vriend te hervinden die hij kende van de vele avonden doorgebracht in een kroeg genaamd Het Gewicht. En eigenlijk ook de vriendin die helaas voor die vriend koos en misschien wel de reden was waarom hij Nederland verliet.

Het Inferno van Dante in Miami

De titel Het huis van de drenkelingen roept een beeld op van mensen in nood. Precies hierover gaat dit boek. Schrijver William Figueras wordt door zijn familie afgeleverd in een opvanghuis voor mensen met psychiatrische problemen in Miami. Het verslag dat William ons vertelt pakt je beet en laat je niet meer los.

Leven onder dwang

[Recensie] De dertigjarige Boris heeft al enkele jaren een relatie met Sara. Hij is redelijk gelukkig en weet zijn dwangstoornis aardig onder controle te houden. Hij heeft haar er nooit iets over verteld. Maar als er uiteindelijk teveel is wat ze niet begrijpen kan, verbreekt ze op een maandagmorgen de relatie. Boris weet zich geen raad en belt aan bij zijn alleenstaande vader,