De dingen die voorbijgaan

[Recensie] “‘Cette Manon avec ces amours anandrines … ‘ zei ik, nadat wij nog een glas te warm geworden champagne hadden gedronken.
‘Wij zijn in een stemming van ondergang’, zei Elly, ‘wij wilden in dit huis ons eigen leven leiden, maar dat is voorbij. De reis met Eva is een symbool. En die grijze haren vanmorgen zijn ook een symbool.

“Soms moet je gewoon iets durven”

[Recensie] Bregje Hofstede (Ede, 1988) woont in Brussel, volgde haar studies kunstgeschiedenis en Frans in Utrecht, Parijs en Berlijn, en sloot die af met een onderzoeksmaster in 2012. Ze ontving de Hollands Maandblad aanmoedigingsbeurs 2012/2013 voor haar korte verhalen en essays. Ze doceert kunstgeschiedenis aan de Radbouduniversiteit en werkt als redactrice. De hemel boven Parijs is haar debuutroman.

Rouw in Brugge

[Blog] Wie had ooit gedacht dat ik een 19de-eeuws, van origine Frans boek, met een dergelijke titel zou lezen en bespreken? Ik in elk geval niet. Maar toen Literasa mij liet weten dat Claudel zijn Rivier van vergetelheid hierop gebaseerd heeft, was mijn nieuwsgierigheid gewekt. En eigenlijk ook wel een beetje omdat ik van Brugge houd…

De troostende Maas

[Blog] Philippe Claudel (Dombasle-sur-Meurthe, 2 februari 1962) is een Frans auteur, scenarioschrijver en filmregisseur. Hij studeerde letteren in Nancy en werkte als leraar in gevangenissen en in instellingen voor mindervalide jongeren. Daar heeft hij veel inspiratie opgedaan. Naast zijn bezigheden als schrijver en filmregisseur is Claudel ook professor literatuur aan de Universiteit van Nancy. Hij doceert er de kunst van het scenarioschrijven.

Uit elkaar in Brussel

De eerste zin

“Er zijn talloze mythen waarin iemand door een geheimzinnig personage één enkel verbod krijgt opgelegd.”

Recensie

De vertelster van Bregje Hofstedes tweede roman Drift is een zesentwintigjarige Nederlandse vrouw die met haar jeugdliefde is getrouwd en al bijna tien jaar met hem samenwoont in Brussel.

Leven in de hoogtempel van de menselijke hybris

De plaats van de mens is middenin de natuur, stelt Richard Powers in zijn nieuwe roman, en niet erboven, want zo veroorzaakt hij alleen maar leed. “In feite zijn we vandaag niet geïnteresseerd in de redding van de aarde, maar wel in de redding van onze eigen arrogantie.”

[Interview] “Met rationele argumenten kun je misschien wel iemand overtuigen,” zegt hij,

Klein, teder boekje over de vader van Bart Meulenman

De eerste zin

“‘En dan nog iets,’ zei hij terwijl hij voor zich uit bleef kijken, de handen op het stuur.

Recensie

Bart Meuleman was door zijn vader net opgehaald aan het station. Ze tuften met de gezegende snelheid van een kilometer of dertig per uur huiswaarts en ondertussen vertelde de man over het bloemenzaad dat hij gratis had gekregen en over de gezwollen benen van buurvrouw Bertha,

[Recensie] Misschien dat mijn voorliefde voor oorspronkelijk Nederlandse literatuur wel voortkomt uit het feit dat ik het Nederlandse landschap goed ken en ervan houdt. Ook het noorden van Groningen, waar deze roman zich afspeelt. De plekken die de hoofdpersonen bezoeken en beschrijven kan ik me voor de geest halen en dan is het niet moeilijk je thuis te voelen in het verhaal en je mee te laten slepen.

Vluchten naar een eiland

[Recensie] Jake is schapenboer op een Brits eiland. De laatste tijd is er twee keer een schaap van haar ’s nachts doodgebloed. Ze weet niet hoe dat komt: is het een vos? Of zijn het de tieners uit de buurt, die haar vreemd aankijken? Ze woont al een paar jaar op het eiland, maar heeft weinig contact met anderen.

Door de ogen van een zevenjarige

[Recensie] Het is september 1943 wanneer de Poolse dorpsarts Hanna Mai na een Duitse razzia met haar twee dochters Minna van 16 en Malka van 7 halsoverkop het dorp uit vlucht. Een zware tocht door de bergen naar het relatief veilige Hongarije volgt.

Voor de kleine Malka wordt de tocht te zwaar,