“Ik vraag u nogmaals om zeker uw waardigheid te behouden”

Op twee manieren stelde Elke vriendschap met mij is verderfelijk, de briefwisseling tussen Joseph Roth en Stefan Zweig, Roeland Dobbelaer teleur. Ten eerste bevat het boek veel te weinig brieven van Zweig om het een correspondentie tussen twee schrijvers te kunnen noemen en ten tweede blijkt dat Zweig het nazisme in de jaren dertig niet al te snel heeft willen veroordelen.

Geen luchtig leesvoer

[Recensie] Veel lezers kunnen zo een rijtje boeken opnoemen die ze in hun jeugd en op latere leeftijd lazen en die diepe indruk gemaakt hebben. Vooral de boeken die je als kind leest, blijven je vaak je leven lang bij. En zelfs een kinderboek herlezen als je eenmaal volwassen bent, komt veel mensen bekend voor. 

Over het schrijverschap van Haruki Murakami

Deze maand werd Haruki Murakami zeventig. Wie is de man achter de gigantische oplages waarin romans als 1Q84 of De moord op Commendatore over de toonbanken zijn gegaan? Een eersteklas puritein, zo blijkt, die ondanks alles niet aan zijn Japanse identiteit kan ontsnappen.

[Essay] Dat er van iedere nieuwe roman van Haruki Murakami in het Japans alleen al miljoenen exemplaren verkocht worden,

De auteur, gewikt en gewogen

[Recensie] Waarschijnlijk is het genre van het academische liber amicorum met uitsterven bedreigd. In de (zeer bekritiseerbare) hiërarchie van academische publicaties lijkt slechts een marginaal plaatsje voorbehouden aan het vriendenboek, een verzameling essays waarmee vakgenoten aan een hoogleraar een ode brengen. Een boek als Schrijverstypen. De moderne auteur tussen individu en collectief is dan ook een mooi gebaar.

De wetenschap van bewondering

[Recensie] Wie draagt er bij aan de totstandkoming van een literary celebrity, een verhaal rondom een literaire beroemdheid, en hoe ontwikkelt dat verhaal zich nadat de beroemdheid overleden is? Aan de hand van de lives en afterlives van negen literaire beroemdheden wagen negen auteurs zich in Celebrity Authorship and Afterlives in English and American Literature aan een antwoord op die vraag.

Schrijven over schrijven

[Column] Soms schrijven schrijvers over schrijven. Dat kan op twee manieren. In romans die gaan over een schrijver die min of meer worstelt met het schrijven van een roman en er zijn handboeken die gaan over hoe je een boek zou moeten schrijven.

Nu herinner ik me niet zoveel romans die een schrijver als hoofdpersoon hebben.

Over alcohol, bedwelming en herstel

Jeslie Jamison was een zware alcoholiste tot ze acht jaar geleden het roer van haar leven zelf overnam. Over haar afkicken en over de talloze literaire lotgenoten die haar daarin voorgingen, schreef ze een boek waarvan de Nederlandse vertaling afgelopen weekeinde verscheen. “Je moet jongeren niet waarschuwen tegen de drank,” zegt ze.

Een 360° blik op een mooi mens

[Recensie] We mogen de hemel danken dat Renate Dorrestein, toen de slokdarmkanker haar serieus naar het leven begon te staan, besloot om in de resterende tijd geen roman meer te schrijven. In plaats daarvan mestte ze haar werkkamer uit. Het resultaat is een prachtboek (met compliment voor de geweldige coverfoto, wie hem ook uitgezocht heeft) dat een brede impressie geeft van haar kunnen.

“Nederlandstalige romans zijn avontuurlijke exploraties van de menselijke ziel”

[Recensie] Op 7 mei wordt de Libris Literatuur Prijs voor de 25ste keer uitgereikt. Genomineerd dit jaar zijn Martin Michael Driessen met De pelikaan, Marjolijn van Heemstra met En we noemen hem, Murat Isik met Wees onzichtbaar, Ilja Leonard Pfeijffer met Peachez,

Memoires van de Keniaanse schrijver Ngugi Wa Thiong’o

[Recensie] De Keniaan Ngugi Wa Thiong’o voegt met De geboorte van een dromenwever het derde deel aan zijn memoires toe. Dit deel behandelt de vier jaren op de Makerere University in Kampala, de periode waarin zijn schrijverschap tot bloei komt.

Wa Thiong’o (1938) is de grootste Keniaanse schrijver en is tevens journalist en dramaturg.