Weerspannigheid als Erfenis

[Signalering] Het boekje Pierre Bourdieu. Weerspannigheid als erfenis is uitgebracht voor liefhebbers van Bourdieus oeuvre en Franse essayistiek. Onder redactie van de 26-jarige Franse schrijver Édouard Louis geven zeven auteurs inzicht in het blijvende belang die Bourdieus artikelen en boeken voor hen heeft. Dat belang is niet zozeer academisch, als wel existentieel. Bourdieu lezen liet geen van hen onberoerd: de grootmeester van de gekanaliseerde woede en verontwaardiging raakte allen op een diep emotioneel niveau.

Hoe traditionele culturele opvattingen integratie remmen

[Signalering] De Nederlandse socioloog en migratieonderzoeker Ruud Koopmans heeft een reputatie als het gaat om grootschalige transnationale studies naar integratie. In 2015 publiceerde hij een onderzoek onder
zesduizend Marokkaanse en Turkse moslims in zes Europese landen, waaronder Nederland. Conclusie:
bijna de helft houdt er traditionele opvattingen op na die niet stroken met de westerse democratische
waarden.

Pleidooi voor een rommelige stad

[Signalering] Het is maar goed dat niet alle uitspraken van Richard Sennett uitkomen. In 2001 liet de inmiddels 76-jarige socioloog weten dat er waarschijnlijk nog één boek in hem zou zitten met als onderwerp de ‘sociologie van het optreden’ (sociology of performing). Dat boek heeft het levenslicht nog niet gezien, maar zes ander boeken inmiddels wel,

Kijken door de lens van het sociale

Vandaag publiceert DLVA twee recensies van hetzelfde boek: Wij zijn ons van Mark van Ostaijen. De meningen zijn verdeeld. Voor filosoof Marjan Slob stelt het boek teleur. Lees hieronder haar recensie. Voor socioloog Jos van Dijk is “Van Ostaijen’s herintroductie van de sociologie een aangename en welkome verrassing”.

Aandacht voor de sociologie

Vandaag publiceert DLVA twee recensies van hetzelfde boek: Wij zijn ons van Mark van Ostaijen. De meningen zijn verdeeld. Voor filosoof Marjan Slob stelt het boek teleur. Lees hier haar recensie. Voor socioloog Jos van Dijk is “Van Ostaijen’s herintroductie van de sociologie een aangename en welkome verrassing”. Lees hieronder zijn recensie. 

Sociologie is te ‘nationalistisch’

[Signalering] Sociologen hebben de neiging ongelijkheden vrijwel uitsluitend op het niveau van de natiestaat te onderzoeken. Voor zover ze al over de landsgrenzen kijken, beperken ze zich tot comparatieve studies. Zo vergelijken ze bijvoorbeeld percentages over armoede in de lidstaten van de Europese Unie. Volgens Anja Weiß is het de hoogste tijd dit methodologisch nationalisme achter zich te laten.

Sociologische kennistheorie

[Signalering] Wie tegenwoordig sociologie studeert, hoeft zelden of nooit een cursus over de grondslagen van het vak te volgen. Dat was ooit anders. Generaties sociologiestudenten moesten zich verdiepen in de filosofie van de sociale wetenschappen. Dat dit vrijwel niet meer onderwezen wordt is een groot gemis, want de vragen over de grondslagen van de sociologie zijn niet verdwenen en enige kennis daarover is onontbeerlijk.

Over onderwijs in de sociale wetenschappen

[Signalering] Ruud Abma, onder meer bekend van zijn boeken over ‘de affaire Stapel’ en de grenzen van wetenschappelijke disciplines, buigt zich in dit afscheidscollege over het onderwijs in de sociale wetenschappen.

Goed beargumenteerd kritiseert hij het feit dat het onderwijs in de sociale wetenschappen zwaar onder druk staat. Gezien de plannen van het huidige kabinet zal die druk niet snel verdwijnen. 

Pierre Bourdieu blikt terug

[Signalering] Alvin Gouldner (1920-1980) en Pierre Bourdieu (1930-2002) zijn de grondleggers van de reflexieve sociologie. De vooronderstelling van de reflexieve sociologie is dat sociologie deel uitmaakt van het object van onderzoek (de samenleving) en sociologen met sociologische ogen ook naar zichzelf moeten kijken. Zowel het eerste als het laatste college dat Bourdieu als hoogleraar aan het Collège de France gaf,

Over het ontbreken van een wij-identiteit

De eerste zin

“In boeken lees ik altijd dat ik op zoek moet naar ‘eenzaamheid’, maar ik heb de schrijvers opgezocht op Google, en ze hebben allemaal een man of een vrouw, kinderen of kleinkinderen’, zegt Eleanor Rigby in Douglas Couplands gelijknamige roman uit 2004.”

Prille vijftiger Johanna Spaey woont al het grootste deel van haar leven alleen.