Reflectie op het oude en het nieuwe leven

[Recensie] Salvatore Roncone is een oude, koppige maar ook zieke boer uit Calabrië. Hij moet zijn geliefde geboortestreek verlaten om bij zijn zoon en schoondochter in Milaan te gaan wonen. Hij heeft door zijn ziekte niet meer lang te leven en zal zorg nodig hebben. Jammer genoeg kan hij niet goed met zijn schoondochter opschieten en hij heeft ook een hekel aan de vieze stad.

Emotie, reizen, kloosters en kunst

[Recensie] Een paar maanden geleden zag ik in de brochure van Meulenhoff Het boek van Emma voorbij komen en het had meteen mijn aandacht. De reden hiervoor is dat de prachtige omslag een echte blikvanger is. Anderzijds door het interessante verhaal van de Colombiaanse kunstenares Emma Reyes.

De maan is op de televisie!

Hoe een puber opgroeit in een doodsaai Spaans dorp

[Recensie] Het zijn vermoedelijk de twee meest heroïsche reizen uit de moderne geschiedenis: de tocht van Columbus naar Amerika en de eerste keer dat de mens voet zette op de maan. Maar de rechtstreekse gevolgen konden nauwelijks verschillender zijn. Amerika veranderde nadat het ontdekt was ingrijpend,

Leesreis om de wereld: Chili

[Recensie] In 1985 was er een aardbeving in Chili. De hoofdpersoon van Manieren om naar huis terug te keren mocht toen samen met de buurkinderen in een tent slapen, terwijl hun ouders bij een kampvuur zaten te praten. In die nacht ontmoette hij Claudia, een buurmeisje dat twee jaar ouder was.

Herinneringen aan een veelbewogen leven

[Recensie] Bogotá, Colombia. De kleuter Emma Reyes woont, met haar oudere zusje Helena, een jongetje die ze Luizenbol noemen en haar harteloze moeder – die ze steevast mevrouw Maria noemen – in een kleine kamer zonder iets; geen ramen, elektrisch licht, water of toilet. Er is alleen een deur die uitkomt op de straat.

Ontroerend, literair en puur

[Recensie] De titel Sterfelijk en roze is afkomstig uit een citaat van Pedro Salinas*. Het volledige citaat, tevens het motto, luidt:

“Dit sterfelijke en roze lichaam, waardoor
de liefde zich de eindeloosheid schept”

Deze ene zin verwoordt goed wat de auteur wil zeggen met dit, in dagboekvorm gegoten,

Een ieder heeft zijn eigen schim

‘met zijn allen weten we alles’
Alfonso Reyes

[Recensie] Campanario, een kleine privada – een in Mexico gebruikelijke manier van wonen aan een pleintje of hofje – ver weg van de drukte van Mexico-city. Ondanks een grote diversiteit aan bewoners zijn ze toch op hun eigen manier met elkaar verbonden.

Het Inferno van Dante in Miami

De titel Het huis van de drenkelingen roept een beeld op van mensen in nood. Precies hierover gaat dit boek. Schrijver William Figueras wordt door zijn familie afgeleverd in een opvanghuis voor mensen met psychiatrische problemen in Miami. Het verslag dat William ons vertelt pakt je beet en laat je niet meer los.

Geweld als norm

[Signalering] Een besmettelijke ziekte, overgebracht door muggen, heerst in de stad. Iedereen blijft binnen. De naamloze held heeft zich eindelijk het bed van de buurvrouw in gekletst als zijn telefoon gaat. De baas van een criminele clan aan de lijn. Hij moet een klus doen. De Mexicaanse auteur Yuri Herrera slaagt er in The transmigration of bodies opnieuw in om binnen een paar pagina’s een onwerkelijke sfeer te scheppen,

Alles is gelogen, en dat verontrust

[Recensie] De Camanchaca is een mist die vanaf de Chileense kust landinwaarts drijft ter hoogte van de droogste woestijn ter aarde, de Atacama woestijn. De mist bestaat uit druppels die zo licht zijn dat ze niet als regen vallen. Dit bijzondere natuurverschijnsel is de achtergrond van een autoreis die de hoofdpersoon uit de gelijknamige roman van Diego Zúñiga onderneemt met zijn vader.