Pirouette in Paramaribo

Is de droom sterk genoeg?

[Nieuws] Pirouette in Paramaribo geschreven door journalist en presentator Humberto Tan,  geïllustreerd door mode-illustrator Judith van den Hoek gaat over de elfjarige Gerda uit Paramaribo. Zij wil ballerina worden. Als ze danst, voelt ze zich vrij. Maar om echt professioneel danseres te worden, zal ze moeten worden toegelaten tot de Dansvakopleiding aan het Conservatorium in Den Haag.

Leven aan de rivier

[Recensie] Vijftig, zestig jaar geleden was de rechteroever van de Saramaccarivier opgedeeld in genummerde percelen bewoond door Hindostanen, Javanen en Creolen. De plaatsjes droegen de namen van de vroegere plantages: De Volharding, Carel François, Monkshoop, De Eendracht, Sara Maria, Broederschap, La Prévoyance, De Dankbaarheid, Bombay, Huwelijkszorg, Hildesheim. Er waren wel wat paadjes, maar een weg was er niet.

Geschiedenis van het Nederlandse leger in Suriname geboekstaafd

[Recensie] Een deel van de Nederlandse militaire geschiedenis heeft zich afgespeeld in Suriname. Over de periode 1940 – 1975 is het boek De Troepenmacht in Suriname gepubliceerd door het Nederlands Instituut voor Militaire Historie.

Na de capitulatie van Nederland in 1940 namen de Amerikaanse strijdkrachten de verdediging van Suriname over van het kleine Nederlandse contingent.

Zoeken naar identiteit

Johan Fretz is afgestudeerd aan de Amsterdamse Toneelschool en Kleinkunstacademie en heeft zich sindsdien ontwikkeld tot acteur, cabaretier en auteur. Zo schrijft hij opiniestukken voor de Volkskrant en over kunst en media voor NRC Handelsblad. Met zijn boek Onder de Paramariboom heeft Fretz de Boekhandelsprijs 2019 gewonnen.

[Recensie] Johannes is de zoon van een Surinaamse moeder en Haagse vader.

Opvoeden op z’n Surinaams

[Blog] Roué (wat een mooie naam vind ik dat!) Verveer is cabaretier en acteur. En vader van twee zonen: Randy en Julian. Zelf is Roué opgevoed in Suriname, en in dit boek vergelijkt hij zijn eigen opvoeding met de manier waarop hij zelf zijn zonen nu opvoedt in Amsterdam. Die twee manieren van opvoeden liggen – je raadt het al – mijlenver uit elkaar.

Engelands verloren kolonie

[Signalering] We vergeten het soms, maar voordat Suriname in 1667 in Nederlandse handen kwam, werd het gebied geclaimd door de Engelsen. Matthew Parker beschrijft op aanstekelijke wijze deze Engelse voorgeschiedenis.

Halverwege de 17de eeuw was Suriname voor veel Engelsen een belangrijke en hoopgevende plaats. Na de ‘ontdekking’ van Suriname in 1650 door de gouverneur van Barbados,

Vrijheid in Suriname vóór de afschaffing van de slavernij

Geschiedenisboeken over het slavernijverleden in Suriname gaan meestal over de plantages. Historicus Karwan Fatah-Black onderzocht daarentegen de stad Paramaribo. Vrij onbekend is dat hier, ver voor de afschaffing van de slavernij in 1863, een steeds groter wordende gemeenschap van vrije Afro-Surinamers ontstond.

[Recensie] Dat de plantages een grote rol spelen in de Surinaamse geschiedenis is niet meer dan logisch.

Op elke man maakt ze een onuitwisbare indruk

[Recensie] Maxi Linder was de beroemdste prostituee van Suriname en dit boek vertelt haar levensverhaal. Ze wordt in 1901 geboren als Wilhelmina Rijburg in Paramaribo. De mensen hebben het niet breed, maar ze delen met elkaar wat ze hebben. De jonge Wilhelmina heeft veel gevoel voor rechtvaardigheid en ze geeft graag dingen weg aan wie iets kan gebruiken.

Een familiegeschiedenis van witte Surinamers

[Recensie] Dat Suriname een smeltkroes is van mensen met totaal verschillende achtergronden is bekend, maar terwijl ik dacht dat ik al die bevolkingsgroepen wel van naam kende, kwam er tijdens de Maand van de Surinaamse literatuur toch een nieuwe groep in beeld: de Boeroes. Aan de hand van haar familiegeschiedenis schreef Karin Sitalsing er een non-fictieboek over.

Daendelslezing 2018

Omgaan met een koloniaal verleden

[Recensie] Iedere twee jaar wordt door de Stichting Daendels een publiekslezing georganiseerd om de belangstelling voor de Bataafs-Franse periode, de Patriottentijd en de figuur van Herman Willem Daendels te vergroten. Jaren geleden deden we al eens verslag van de lezing van 2011. Dit jaar sprak hoogleraar Koloniale en Postkoloniale Geschiedenis Gert Oostindie over het fenomeen van de postkoloniale beeldenstorm.