Historische roman over Suriname en WOII

Surinamemaand 2018

[Recensie] Een boek over Suriname met in de titel Mevrouw Grünwald bevreemdde mij. Dat klinkt toch Duits? Maar het klopt helemaal. In de loop van een paar eeuwen is de inheemse bevolking van Suriname uitgebreid met vele nationaliteiten. Daar hoorden ook Duitsers bij.

Een gemêleerd gezelschap

De oorspronkelijke inwoners van Suriname,

Authentiek Surinaams

Surinamemaand 2018

[Recensie] Het boek Un Buku (Ons boek) is gemaakt door Harold Pereira, Mirjam van der Rijst, Eveline Stoel, Martien Holtzappel & Nawal Batoun. Veel meer dan de namen en een foto van de makers treffen we niet aan. Des te meer lezen we over de tien Surinaamse families die hun verhaal doen en een familierecept delen.

Verhalen van de jongste generatie Surinaamse schrijvers

Surinamemaand 2018

[Recensie] Ter gelegenheid van 35 jaar onafhankelijkheid van Suriname stelde Michiel van Kempen in 2010 een bundel samen met zestien verhalen van de jongste generatie Surinaamse schrijvers. Diversiteit en actualiteit worden moeiteloos verbonden aan herkenbare Surinaamse onderwerpen. Guilly Koster reist naar de binnenlanden van Limburg af waar hij verliefd wordt op een dominee die Surinaamse wortels heeft.

Een familiegeschiedenis van witte Surinamers

[Signalering] Boeroes van Karin Sitalsing valt eigenlijk in hetzelfde opkomende genre van journalistieke reisbeschrijvingmeets- geschiedenis als Atjeh van Anton Stolwijk. Maar de insteek van Sitalsing is nog persoonlijker. Ze gebruikt haar familiegeschiedenis als een lens waardoor ze de geschiedenis van de Boeroes beziet, de witte kolonisten die halverwege de 19de eeuw verleid werden om uit Nederland te vertrekken en een agrarische kolonie te stichten in Suriname.

Een boek voor in de klas

[Recensie] Suriname werd in 1667 veroverd op de Engelsen en heeft sindsdien een band met Nederland. Eeuwenlang bleef het een kolonie die van groot economisch belang was vanwege zijn plantages. De invoer van slaven (Marrons en Creolen) en vervolgens van contractarbeiders uit o.a. Portugal, India (Hindoestanen) en Indonesië waren een gevolg van deze productiewijze.

Rauwe roman over Suriname in verval 

[Recensie] Chris Polanen (1963) is volgens zijn biografie dierenarts in Amsterdam Zuidoost en op twintigjarige leeftijd vanuit Suriname naar Nederland verhuisd. De heimwee naar zijn land verdween nooit helemaal, ondanks zijn schijnbaar succesvolle integratie in de Nederlandse samenleving. Polanen besloot om zijn heimwee te bestrijden met het schrijven van stukken voor het Surinaamse opinieblad Parbode en de website Waterkant.

Surinaamse keuken

[Recensie] De drie zussen Moreen, Aretha en Martha Waal zijn geboren en getogen in Amsterdam. De liefde voor de Surinaamse keuken is hen met de paplepel ingegoten door hun moeder, tante’s en oma’s.  De drie zussen besloten om alle authentieke recepten die ze van kind af aan hadden zien maken en later ook zelf op tafel toverden vast te leggen in een boek.