Een geëngageerde modernist

[Recensie] Willem Frederik Hermans promoveerde in 1955 cum laude in de fysische geografie.1 Het behalen van de doctorsgraad vergeleek hij met het verrichten van een ‘herculische taak’. (Delvigne 1999: 58)2 Ingekwartierd bij een varkensslager in het Luxemburgse Wiltz, ‘een afschuwelijk stadje’, vertrok hij iedere ochtend om zeven uur voor veldwerk, bleef weg tot ’s avonds laat,