Watersnoodramp herdacht

[Recensie] In de nacht van woensdag 31 januari op donderdag 1 februari was het 65 jaar geleden zijn dat Nederland getroffen werd door de Watersnood van 1953. Er vielen 1836 doden en zo’n 100.000 mensen werden dakloos. Hen vergeten zullen we nooit, blijkt uit twee nieuwe boeken.

Huizen spoelden weg alsof het hooibalen waren en ijzeren lantaarnpalen bogen als nietjes.

Zeeuwse kronieken

[Recensie] Rinus Spruit (Nieuwdorp, 1946) is een laatbloeier. In 2008 verschijnt ter gelegenheid van de Week van het Zeeuwse boek zijn debuut als Zeeuws Boekenweekgeschenk onder de titel: Zwieg stille. In 2009 herdrukt Cossee het boek met als titel De rietdekker, een familiegeschiedenis. Rinus Spruit schetst met gevoel het harde bestaan van zijn rietdekkersfamilie in het begin van de vorige eeuw.

Buitenplaatsen op Walcheren 1600-1820

[Signalering] Op Walcheren bestonden omstreeks 1750 tenminste 139 buitenplaatsen. Volgens Martin van den Broeke was hun hoogtij tussen 1600 en 1820. Hij geeft met zijn proefschrift, ‘Het pryeel van Zeeland’, Buitenplaatsen op Walcheren 1600-1820, de buitenplaatscultuur van Walcheren de sociaal- economische, landschappelijke en culturele context die de buitenplaats als individueel object nog niet had.

De Watersnoodramp is nog steeds niet voorbij

[Recensie] In Ouwerkerk, bij het Watersnoodmuseum, staat een Monument voor de 1836 mensenlevens die de Watersnoodramp in 1953 eiste. Elk jaar houdt men hier op 1 februari een herdenkingsbijeenkomst voor de slachtoffers. Dat ook het leven van hun families voorgoed veranderde, wordt wel eens vergeten. Op 4 februari a.s.