17 Recensies
24-02-2015
Het verloren jaar
Keizerlijk geïnspireerde drugskoerier Hoeveel Romeinse keizers kent u? Een paar natuurlijk altijd wel: Augustus, Nero, Marcus Aurelius, Hadrianus misschien nog (nee, Julius Caesar was geen keizer). De hoofdpersoon in Het verloren jaar, de debuutroman van Clara Stokhof, heeft zichzelf als opdracht gegeven zoveel mogelijk Romeinse keizers achter elkaar te kunnen opzeggen. Hij komt uiteindelijk tot 79. Het houdt hem niet...
19-11-2014
De linkshandigen
Cartoonist neemt liftster mee Toen ik – na iets meer dan twee uur – De linkshandigen van Christiaan Weijts uit had, stond ik voor een levensgroot probleem. Hoe moest ik deze ‘roman’ van nominaal 194 korte pagina’s duiden? Als een onverplicht tussendoortje na de prachtige reeks Art. 285b, Via Cappello 23 en Euforie? Of als een volgende, logische stap in...
02-11-2014
De volcontinu
Sociale stijging garandeert nog geen onbezorgd leven Aan de eerste twee eerste boeken van Philip Snijder – Zondagsgeld uit 2007 (elf herdrukken inmiddels!) en Retour Palermo uit 2011 – had ik goede herinneringen. Daarna kwam hij met Het geschenk – dat me op een of andere manier is ontgaan. Ik pikte de draad weer op bij het pas verschenen De...
05-02-2014
Poppy en Eddie en Manon
Manon is een bij voorbaat verloren zaak Ik moet iets bekennen wat me zwaar valt: ik ben niet langer een onvoorwaardelijke Herman Brusselmans-fan. De afgelopen jaren twijfelde ik al geregeld, maar dat wilde ik mezelf niet toegeven. Nu kan ik er niet meer omheen. Ik heb de ruim 500 pagina’s van Poppy en Eddie en Manon uitgelezen omdat ik niet...
11-10-2008
Foute man
Verleiden is topsport Bij ‘foute mannen’ denk ik eigenlijk aan het type dat regelmatig een vrouw in elkaar trimt en daarna onder het uiten van grote spijtbetuigingen (plus bijbehorend bloemetje) beterschap belooft – tot de volgende rampartij. In Foute man, de tweede roman van Martijn Meijer, gaat het echter om een man die ‘fout’ is omdat hij veel vrouwen versiert....
07-09-2008
Rozenrood
Altijd ziek, zwak en misselijk We zijn nog maar luttele bladzijden gevorderd in Rozenrood of we hebben de hoofdpersoon al menstruerend, kotsend en diarreeïserend aan ons voorbij zien gaan. Ze bevindt zich op een vliegveld, preciezer gezegd op de plee van een vliegveld, alwaar ze op haar knieën uitvoerig de daar aanwezige pot omhelst. Lijdt Rozenrood – titel en hoofdpersoon...
13-08-2008
Ik Jan Cremer derde boek
En toen, en toen, en toen In 1964 verscheen Ik Jan Cremer. Voor het eerst bracht een als fatsoenlijk bekend staande Nederlandse uitgeverij (De Bezige Bij) een boek uit met veel expliciet seksuele teksten. De gevolgen waren voorspelbaar. Vanuit christelijke hoek – die destijds heel wat groter was dan nu – werd het weggezet als ‘walgelijke pornografie’. Niet-religieuzen verwelkomden het...
21-07-2008
De foto van Faye Finsbury
Op eigen kracht In 1968 ging ik voor het eerst naar Londen. Direct na aankomst spoedde ik me naar de wijk Chelsea – waar ‘het’ volgens de verhalen allemaal gebeurde – om daar een betaalbaar hotel te vinden. Maar dat bleek op een avond in augustus een onmogelijke opgave. Voor de regen schuilend in een pub kwam ik in contact...
25-05-2008
Atoomgeheimen
Een armzalig cupje a Geen mannenboek,’ schreef de redacteur die mij Atoomgeheimen van Marja Pruis ter recensie toestuurde. ‘Maar misschien juist daarom interessant,’ had hij eraan toegevoegd. Kennelijk ging hij ervan uit dat ik als man nooit vrouwenboeken lees en dat ik nu de kans kreeg eens met een heel andere wereld kennis te maken. Altijd goed voor de algemene...
28-04-2008
Alleen maar nette mensen
Een bij voorbaat vergeefse zoektocht Als jongen woonde ik in Amsterdam-West, maar het Spinoza-lyceum – mijn middelbare school – stond in Amsterdam-Zuid. Vanzelfsprekend waren veel van mijn klasgenoten uit dat stadsdeel afkomstig. Weer een aantal daarvan woonde in wat bekend staat als Oud-Zuid – zeg maar de buurt rondom het Concertgebouw. Op een of andere manier trokken juist die medeleerlingen...
15-12-2006
De verstotene
Ongelovige, pas op uw zaak Ik zal het maar meteen zeggen: ik moet niets van de islam hebben. Van geen enkele godsdienst trouwens, maar de islam is de laatste jaren iets te nadrukkelijk aanwezig om niet als eerste mijn pijlen van ongenoegen te mogen ontvangen. De manier waarop de islam zich aan ons toont – seksistisch, antisemitisch, gewelddadig en vervelend...
20-10-2006
De hongergoochelaar
Samen de hongerwinter door Ik zag dit boekje ergens getypeerd als ‘oorlogsroman’, maar dat is echt te veel eer. _De hongergoochelaar_is wat je noemt een novelle. Dat is iets meer dan een verhaal, maar duidelijk minder dan een roman. Als ik me goed herinner van de lessen Nederlands heeft een novelle als kenmerken een eenvoudige structuur, een klein aantal personages...
19-06-2006
Zo zal ik bij je zijn
Tussen lust en ergernis Sommige boeken veroveren snel je sympathie. Ik geef me (voorlopig) gewonnen als ik kort na het begin de volgende zinnen lees: ‘Lawaai is de grote vloek van de tijd waarin ik leef. Niets kan je zo’n onveilig gevoel bezorgen als de herrie van anderen.’ Waarna de verteller ons enkele oorverdovende belevenissen vertelt over buren die denken...
10-04-2006
De verering van Quirina T.
Jagen op een bekentenis Ik schrijf nooit brieven aan schrijvers. Ik kijk wel uit. Eén keer heb ik het wel gedaan – en dat heb ik geweten. Het betrof L.H. Wiener. Ooit stuurde ik hem een vriendelijke en natuurlijk zorgvuldig gecomponeerde brief waarin ik hem wees op het feit dat we – jaren daarvoor – allebei goede vrienden waren geweest...
14-09-2005
Waar was je nou
Het gevaar van oude foto’s Normaliter kost een roman van 240 bladzijden me vijf à zes uur zuivere leestijd. Bij Waar was je nou bleef ik ruim boven dat gemiddelde, maar bovendien verliep er aanzienlijk meer tijd tussen de eerste en de laatste pagina dan ik gewend ben. Met andere woorden: het boek kostte me per bladzijde een grotere leesinspanning...
15-06-2005
Knielen op een bed violen
We zijn allen zondaars Als atheïst ken ik geen groter genoegen dan te luisteren naar discussies tussen vertegenwoordigers van verschillende protestant-christelijke geloven over de juiste weg die Hij heeft gewezen. Heerlijk een dominee uit Kampen een aantal verlichte collega’s te horen uitleggen waarom de bijbel onoverkomelijke beletselen bevat voor de fusie tussen hervormden, gereformeerden en lutheranen. Van dat soort programma’s...
20-04-2005
Favonius
Je vrouw en je beste vriend Je kunt heel wat criteria hanteren om te bepalen of je een boek ‘goed’ vindt. Ikzelf maak meestal een pragmatische afweging: is het boek het waard om een plaatsje in mijn boekenkast te krijgen? Of nog duidelijker: wat is de kans dat ik het ooit nog eens zal opslaan, zoekend naar de passage of...