"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

2020 Kamp Alpha

Zaterdag, 3 april, 2021

Geschreven door: Suzanne Esther
Artikel door: Jeanine Feunekes-Both

Hoe een epidemie het beestachtige in de mens bovenhalen

[Recensie] In Nederland is een besmettelijke bacteriële ziekte uitgebroken. Wetenschappers hebben bepaald dat de bacterie gerelateerd is aan de pest. De ziekte treft voornamelijk kinderen, ouderen en mensen met een slecht immuunsysteem. Vanwege het besmettingsgevaar moeten mensen hun huisdieren inleveren. Er zijn strenge straffen als je je hier niet aan houdt. 

Arjen heeft een hond, Karel. Arjen heeft al jong zijn ouders verloren en zijn hondje Karel was zijn redding. Het zorgen voor een pup, een hulpeloos hondje, heeft hem goed gedaan en hij kan het niet over zijn hart verkrijgen om Karel af te geven. Niemand weet wat er met dieren en met zieke mensen gebeurt. Karels vriendin Sophie is bang dat dieren de bron van besmetting zijn. Zij wil dat Arjen afstand doet van Karel. Hij weigert dat echter. Hun relatie liep al niet goed en de eis van Sophie is de druppel waardoor hun relatie strandt.

Arjen duikt onder met zijn hond. Tijdens zijn vlucht hoort Arjen de persoonlijke verhalen en ervaringen van de anderen over verdwijningen, razzia’s en mensen die ondergedoken zaten. 

Het verhaal begint sterk. Je maakt kennis met het personage microbioloog Warner Rosenboom. Het mooie is dat schrijfster Suzanna Esther niet direct ingaat op details. 

Bergen

2020 Kamp Alpha schetst een intrigerend en beangstigende maatschappij. 

Het leest bijzonder in deze tijd dat corona heerst. Er zijn veel punten van herkenning, zoals het hamsteren, het dragen van mondkapjes. Een scène waarbij de buurvrouw van Arjen door de geheime dienst wordt betrapt op het hebben van een kat, is indrukwekkend.

Suzanne Esther beschikt over uitstekend inzicht in de menselijke geest en maatschappelijk gedrag. Ze laat zien hoe mensen gemanipuleerd worden hoe vreselijk, soms zelfs ronduit gruwelijk, mensen tegen elkaar kunnen zijn. 

Alhoewel op het einde veel zaken samenkomen, vond ik het einde alsnog vrij abrupt, alsof er een stuk miste. Ik bleef met een aantal vragen zitten. Aan de ene kant heeft het wel wat: je kunt je eigen fantasie erop loslaten over wat er verder zal gaan gebeuren, aan de andere kant hoop ik dat de schrijfster een vervolgdeel zal gaan schrijven.

Eerder verschenen op Perfecte Buren