"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Ademloos

Dinsdag, 8 december, 2020

Geschreven door: Kim Moelands
Artikel door: Quis leget haec?

[Recensie] Het gaat over zijn paniek, het gaat over kunde en onkunde in het ziekenhuis, het gaat over het verdriet van een gezamenlijke toekomst die wegvalt maar het gaat bovenal over de liefde tussen deze twee mensen.

Ik heb het boek Ademloos van Kim Moelands gelezen uit betrokkenheid. Het gaat over Kim en haar vriend Ron, die beiden de ziekte Cystic Fibrosis of taaislijmziekte hebben. Nu ben ik een aantal jaren als begeleider mee geweest op de kampen van de Stichting FOK (Fibrosekinderen op Kamp) en heb daar van dichtbij meegemaakt wat deze ziekte met een mens doet.

Omdat niet iedereen met deze ziekte bekend is, kan Kim dit het beste zelf toelichten:

“Wat CF is? Door een genetisch ‘foutje’ is het slijm bij mensen met CF veel taaier dan gewoonlijk. Daarom wordt de aandoening vaak taaislijmziekte genoemd. Slijm zit bij iedereen in allerlei organen, zoals de longen en de alvleesklier, en heeft een transportfunctie. Zo vervoert slijm bij de alvleesklier enzymen naar de dunne darm en brengt een dun slijmlaagje in de longen vuildeeltjes en bacteriën naar buiten toe. Omdat bij CF het slijm taai is, verloopt dit transport veel moeilijker…Hierdoor zijn de longen van mensen met CF chronisch geïnfecteerd en lopen ook andere organen schade op. Dit kan leiden tot forse complicaties zoals suikerziekte, levercirrose en darmverstoppingen. De infecties in de longen leiden uiteindelijk vaak tot een veel te vroege dood.”

Boekenkrant

Dat is precies waar dit boek over gaat. Kim voelt een griep opkomen en een dag later wordt haar vriend Ron ook ziek. Bij hem is het al snel zo ernstig dat hij opgenomen moet worden. Kim beschrijft op indringende wijze hoe het proces verloopt tot Ron’s dood. Het gaat over zijn paniek, het gaat over kunde en onkunde in het ziekenhuis, het gaat over het verdriet van een gezamenlijke toekomst die wegvalt maar het gaat bovenal over de liefde tussen deze twee mensen.

Dat maakt het een schrijnend verhaal. Ron is een grote vent, maar Kim beschrijft niets verhullend zijn bange en angstige momenten. Hij raakt in paniek als ze er even niet is en geeft hem briefjes waarop staat waar ze is, ook als dat het toilet is.

“‘Kim, Kim,’ mompelt hij zachtjes. ‘Waar ben je…nou? Laat me…niet alleen.’ Er klinkt een snik door in zijn stem. Hij begint onrustig met zijn hoofd te draaien. Zweet loopt in straaltjes langs zijn slapen… ’O gelukkig…je bent er. Ik…droomde…dat ik op de IC was…en dat je…niet bij me mocht.’”

Deze scènes staan er vaak in en geven goed de onrust en wanhoop weer van Ron. Vergeet hierbij niet dat Kim zelf ook lichamelijk allesbehalve fit is en naar een scenario kijkt dat haar wellicht zelf ook te wachten staat.

Na de dood van Ron is er de grote leegte. Praktische zaken moeten geregeld worden en Kim heeft te maken met een schoonfamilie die het te moeilijk hebben met het verlies van hun zoon en overal in tegenwerken. Kim probeert zo goed en kwaad als het kan haar leven op te pakken met de steun van haar familie en vrienden. Dat gaat met vallen en opstaan. Ze krijgt hulp van een medium waardoor ze toch weer met Ron kan communiceren. Daar stond ik wat van te kijken als nuchtere Hollander, maar Kim geeft aan dat ook zij daar aanvankelijk haar bedenkingen bij had. Uiteindelijk kan ze niet om de feiten heen en vraagt hem zelfs om raad bij moeilijke beslissingen

Als ze een hond koopt, weer op vakantie gaat en zelfs afspreekt met iemand, lijkt ze langzaam weer op te krabbelen. Een klaplong zorgt voor moeilijke momenten maar uiteindelijk komt er een sterke vrouw naar voren die het leven omarmt.

Er bestaan heel veel boeken met een autobiografisch karakter waarin levens worden beschreven van mensen die het zwaar te verduren hebben. Die lees ik niet allemaal. Deze wel, omdat ik bij het onderwerp betrokken ben. Een andere reden is dat Kim Moelands een voorvechtster is van het Actieve Donor Registatiesysteem. Daar ben ik ook een voorstander van. Net nadat Ron is overleden, komt de behandelend arts naar Kim toe:

“Hugo komt binnen. ‘Gecondoleerd, Kim.’
 ‘Dank je.’
‘Ik wil je iets vragen.’
Ik antwoord al voordat Hugo verder kan gaan. ‘Ja, ik wil heel graag Rons organen doneren.’”

Zo’n orgaandonatie is ingrijpend voor de nabestaanden, want de overledene wordt vaak snel weggehaald. Het is echter van cruciaal belang omdat de wachtlijsten zo ontzettend groot zijn. Het is wrang om te zien dat mensen met CF eerst slecht genoeg moeten zijn om op een wachtlijst te komen en dat vervolgens de wachtlijst langer is dan de verwachte levensduur. Daarom ben ik een voorstander van het feit dat iedereen donor is, tenzij men aangeeft dat niet te willen zijn. Bezoek hiervoor de site www.2miljoenhandtekeningen.nl eens.

Kim Moelands heeft het bij Pauw & Witteman  gehad over haar boek en over het registratiesysteem. In de uitzending neemt ze het op tegen een tenenkrommende Hans van Baalen die tegen het ADR-systeem is. Onderstaand kan je het fragment terugzien.

Kim heeft in 2010 een longtransplantatie ondergaan en het gaat goed met haar. Zij heeft net een nieuw boek uit, de thriller Weerloos.

Eerder verschenen op CasaKoen.

Boeken van deze Auteur:

De vrouw in de spiegel

Grenzeloos

Ademloos

Auteur:
Kim Moelands
Categorie(ën):
Literatuur

De vrouw in de spiegel

Ademloos