Successchrijver vergeet de wow-factor in zijn zesde thriller
[Recensie] Afdaling is het zesde boek met Martin Servaz in de hoofdrol. Er is al behoorlijk wat gebeurd rondom zijn werk en in zijn privéleven. Servaz moet het hebben van zijn karakteristieke eigenschappen, dat maakt hem een beetje de uitzondering op de (inspecteur)regels. Een eigenwijze man die niet van ophouden weet, maar die toch aan zijn pensioen kan gaan denken. Hij is van de oude stempel en dat maakt hem zowel sympathiek als gedateerd, op een leuke manier.
Het politiebloed kruipt telkens waar het niet gaan kan en dat zorgt niet alleen voor een succesvolle carrière, maar zeker ook voor de nodige frustratie aan zijn kant wanneer werk en privé elkaar (blijven) kruisen.
Doden in de vallei
Terwijl Servaz nog steeds de naweeën ervaart van een vorige zaak en buitenspel is gezet, wordt er een beroep op hem gedaan. Uiteraard vanuit de privékring. Hij krijgt amper de kans om het tot zich door te laten dringen van wie de hulpvraag komt voordat hij zich in een penibele situatie begeeft. Afgesloten van de buitenwereld, in een dal midden in de Pyreneeën, moet hij zijn instinct de leiding geven en zijn gevoelens uitschakelen, iets dat hem steeds moeilijker afgaat. Servaz wordt gedwongen alle zeilen bij te zetten wanneer de situatie escaleert, er doden vallen en de inwoners hun eigen plan trekken op zoek naar antwoorden.
Opnieuw neemt Minier je mee in de meest fascinerende omgeving waar Moeder Natuur de scepter zwaait. Hij is heer en meester in het beschrijven van de Franse natuurpracht die hij gebruikt om zijn verhaal vorm te geven. De combinatie met sterke personages en een sterk verhaal doet de rest. En dat lukt ook nu. De mysterieuze sfeer rondom het bos en het klooster komt tot leven wanneer Servaz zijn zoektocht start. De wanhoop, het gevecht tegen een onverwachte vijand en daarbij de grillen van de Pyreneeën maken dat je kan verdwalen in dit verhaal.
Anders dan zijn voorgangers
Ondanks het sterke verhaal is Afdaling anders dan de voorgangers. Je voelt dat het is geschreven door Minier, zijn stempel is duidelijk merkbaar. Maar er is een verandering gaande. Of dat komt omdat het concept rondom Servaz zijn beste tijd heeft gehad of dat de binding er onvoldoende is, valt niet te onderscheiden. Ken je het recept van deze succesvolle serie, dan kan dat prettig zijn, of het kan tegenvallen omdat het weinig nieuws brengt. Het speelt een rol dat Minier veel naar eerdere verhalen verwijst en daardoor in herhaling valt. Ook beschrijft hij cliché-achtige gebeurtenissen, zoals de manier waarop hij vast komt te zitten in de vallei.
Wonderlijk genoeg waren daar ineens ook erotische momenten, iets dat helemaal niet thuishoort in dit soort thrillers en vooral niet out of the blue. Het stoort, ondanks dat het om subtiele dingen gaat. De psychologische aspecten zijn stukken minder overtuigend en aanwezig, wat jammer is. Ondanks mooie sfeerschetsen is het thrillerelement niet spectaculair genoeg. Afdaling roept niet om te worden gelezen.
Martin Servaz is een complex karakter, hij heeft veel levenservaring en flink wat littekens opgelopen die geloofwaardig zij. Door het ingezette pad in Afdaling te bewandelen breekt de illusie van dat alles af het goedkoop. De verplettering, de wow-factor ontbreekt volledig.
—
Voor het eerst verschenen op Perfecte Buren
