"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

All the birds, singing

Vrijdag, 16 november, 2018

Geschreven door: Onbekend
Artikel door: Lalagè

Vluchten naar een eiland

[Recensie] Jake is schapenboer op een Brits eiland. De laatste tijd is er twee keer een schaap van haar ’s nachts doodgebloed. Ze weet niet hoe dat komt: is het een vos? Of zijn het de tieners uit de buurt, die haar vreemd aankijken? Ze woont al een paar jaar op het eiland, maar heeft weinig contact met anderen. In de oneven hoofdstukken lees ik over Jakes leven met de schapen. In de even hoofdstukken gaat het over haar verleden in Australië, in omgekeerd chronologische volgorde. Waar ik normaal benieuwd ben hoe het verhaal verdergaat, wil ik nu steeds weten wat hieraan vooraf gegaan is. Hoe is het zover gekomen? Waarom is Jake naar Groot-Brittannië verhuisd? Ze is waarschijnlijk gevlucht, maar waarvoor?

De zwerver die in haar schuur ligt te slapen blijkt niet de oorzaak van de dode schapen. Jake heeft al zoveel meegemaakt, maar ze is nu echt bang. Uiteindelijk vindt ze het toch wel fijn als ze niet alleen is op de boerderij. Misschien kan deze man haar helpen om de vos of tiener of wat voor monster dan ook te betrappen.

Telkens als ik verder ga lezen in All the birds, singing zie ik er een beetje tegenop, maar als ik dan eenmaal in het verhaal zit, kan ik weer moeilijk stoppen. Ik moet wel wat Engelse woorden opzoeken, vooral namen van vogels en andere dieren. Maar zoals meestal leest de tweede helft makkelijker dan de eerste, alsof ik aan de taal van de schrijver wen. De beschreven details maken dat ik me heel goed kan inleven: ik voel de angst en de beklemmende sfeer. Jake is geen heel sympathieke hoofdpersoon, maar wel iemand waar ik nieuwsgierig naar ben.

Wie of wat de schapen vermoordt blijft een raadsel, maar het is in elk geval een symbool voor wat Jake al die tijd heeft achtervolgd. Ze is aan de andere kant van de wereld, maar het verleden laat haar niet zomaar los. Ze heeft nachtmerries en af en toe belt ze het telefoonnummer van haar ouders aan de andere kant van de wereld.

Boekenkrant

In Australië werkte Jake ook met schapen. Daarvoor woonde ze bij een man die haar niet goed behandelde en ze is van hem weggevlucht. En voordat ze bij hem kwam, heeft ze een tijdje als prostituee gewerkt. Evie Wyld heeft deze hoofdstukken die terug in de tijd gaan zo ingenieus opgezet, met kleine hints naar het verleden die later verder uitgewerkt worden. Als laatste weet je als lezer pas waar Jake als eerste voor gevlucht is, hoe ze aan de littekens op haar rug komt en waarom ze haar familie heeft verlaten. Het einde is vrij open en dat stoort me niet. Je kunt fantaseren over hoe het verder gaat. Ik bedenk voor Jake een goed leven op de boerderij en dat ze ooit weer durft terug te keren naar haar familie in Australië.

Eerder verschenen op Lalagè Leest


Laat hier je reactie achter:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Alleen inhoudelijke reacties die gaan over het besproken boek en/of de recensie worden geplaatst.

Overal vogelzang