"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Baby animals

Maandag, 8 maart, 2021

Geschreven door: Michael Poliza
Artikel door: Evert van der Veen

Vertederend wild

[Recensie] Alles wat jong is, heeft een wat je noemt hoog knuffel-gehalte (al is dat in deze tijd helaas niet goed mogelijk…). Het jonge leven spreekt tot onze verbeelding en raakt ons hart omdat het pril en onbevangen is. Een pasgeboren kind roept vertedering in ons op en is het aardig om te zien welke geluidjes en grimassen volwassenen tegen een baby van enkele maanden maken om die te laten lachen. Dat kan alleen bij een baby… We hebben daar echter begrip voor en doen er zelf ook aan mee. Een klein kind heeft blijkbaar iets in zich dat een dergelijke houding in ons oproept, misschien appelleert het ten diepste wel aan ons eigen kind zijn. Dat hebben we al lang achter ons geleden en we gedragen ons ‘volwassen’ maar we kunnen ervan genieten om met een kind een spelletje te doen, te puzzelen of met Lego te spelen.

Jonge dieren spreken ons ook aan en roepen in ons ook een sterk gevoel van vertedering op. Sommige dieren zijn als pasgeborene nog volkomen van ons afhankelijk maar dieren die in het wild leven zijn op hun ouders aangewezen. Toch is het verbazingwekkend om te zien hoe snel een pasgeboren dier letterlijk op eigen benen kan staan en z’n eigen weg gaat, weliswaar onder het wakend oog van de moeder die haar jong(en) tegen elke prijs zal beschermen.

Michael Poliza is een bekend natuurfotograaf die aanvankelijk in de ict werkzaam was maar later – gelukkig mogen we wel zeggen – overging naar de fotografie. Hij maakte een reis van drie jaar per schip en trok zo de wereld rond, op zoek naar beelden van de natuur. Ook trok hij acht weken per helicopter van Hamburg naar Kaapstad en maakte zo beelden van Afrika vanuit de lucht en die bijzondere invalshoek zorgde voor prachtige natuuropnamen. Ook maakte hij een reis naar Antartica. Inmiddels heeft hij een reisorganisatie opgezet.

Recente natuurboeken van zijn hand gaan over Namibië, IJsland en Mallorca.

Boekenkrant

In dit boekje zijn opnamen van jonge dieren in Afrika gebundeld. Het zijn vaak fraaie close-ups. Hoogtepunt vind ik toch wel de pasgeboren zebra met zijn moeder bij wie het vruchtvlies er nog uithangt. Een uniek plaatje!

De meeste dieren kennen we natuurlijk wel bij naam maar toch was het prettig geweest om de dierennamen erbij te zetten omdat er wel enkele dieren zijn waarvan de lezer kan denken: hoe heet die ook al weer?

Een beetje jammer is ook dat het boekje niet op groter formaat is uitgegeven. Dan waren de prachtige foto’s nog mooier tot hun recht gekomen en dat verdienen ze ook. Dat neemt niet weg dat je er ook nu van kunt genieten!

Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles