Een ode aan de Indonesische keuken op hoog niveau
[Recensie] Soms is een recensie schrijven best moeilijk. Bij een doorsnee kookboek vertel je wat over de maker en over de inhoud. Kloppen de recepten en staan er mooie foto’s in. Maar af en toe krijg je een boek onder ogen waar je alleen maar in superlatieven en juichende woorden over kunt schrijven. Een boek waar je zo enthousiast over bent dat je op moet passen dat wat je schrijft geloofwaardig blijft. Daarom ga ik rustig van start al zou ik liever hard van de daken schreeuwen wat een geweldig boek dit is. De begrippen Indisch en Indonesisch worden in Baru Belanda door elkaar gebruikt maar in het boek legt Pascal Jalhay duidelijk uit wat het verschil is.
Sterrenchef Pascal Jalhay heeft Indische roots en in het voorwoord vertelt hij dat deze roots en de bijbehorende keuken pas wat later in zijn leven belangrijk voor hem werden. Tijdens een reis met zijn familie door Indonesië kwam de klik pas echt. De echte Indonesische keuken bestaat eigenlijk niet. Het is een verzameling van invloeden uit allerlei richtingen. Maar we kennen natuurlijk wel de bekende gerechten en smaken uit dit mooie land. De rendang die overal weer een beetje anders is en de sambals, de saté en nasi goreng. Tijdens de reis speelt Pascal met het idee een boek te maken dat niet alleen een ode is aan Indonesië maar waarin een brug geslagen wordt tussen de oude Indonesische keuken en die van de nieuwe generatie. Hij doet dat niet alleen maar samen met bevriende Nederlandse chefs die een band hebben met de keuken die Pascal zo laat in zijn leven is gaan waarderen.
Na een interessante inleiding lezen we een column van Marcus Polman (er staan meer teksten van hem in het boek) die beschrijft hoe Pascal in zijn kooklaboratorium in Almere bezig is om de Indische keuken opnieuw uit te vinden. De beschrijving van de experimenten, de smaken en de gerechten doen je het water in de mond lopen. En vervolgens begint Pascals ode aan Indonesië. Hij legt uit dat Baru Belanda bedoeld is als inspiratiebron. Ga vooral op je eigen wijze aan de slag. Dat is een verstandig advies. Want heel veel van de recepten zijn goed te maken als je vaker Indonesisch kookt. Maar de opmaak van de gerechten, dat is een ander verhaal. We hebben hier met een sterrenchef te maken en dat spat van iedere foto af. Soms moet je als hobbykok ook even op de rem trappen en toegeven dat een gerecht wellicht iets te hoog gegrepen is voor je. Maar denk dan aan wat Pascal zegt, laat je inspireren.
Vanaf pagina 120 maken we kennis met de bevriende chefs** en hun recepten. We gaan onverdroten in hetzelfde tempo door. Geweldige recepten, schitterende foto’s en interessante verhalen. Je komt ogen tekort. Baru Belanda is één groot feest van geuren, kleuren, smaken, maakbare recepten, moeilijke recepten, prachtig opgemaakte borden, schitterende foto’s en dat alles vol passie en liefde voor zowel de oude als de toekomstige Indonesische keuken.
Een culinair hoogstandje dat ook nog eens zeer betaalbaar is. Zoveel moois voor zo’n prijs.
Mis dit bijzondere boek niet!
**De bevriende chefs die hun medewerking verleenden zijn:
Anita Boerenkamp (Spandershoeve), Arjuna Besenboem (Restaurant Nakal), Betty van Bokhoven (De Sawa), Danny Jansen (24Kitchen), Dennis Huwaë (Restaurant Daalder), Eduard Roesdi (Iboe Tsjilik), Frank Deuning (Restaurant The Raffles), Hans van Triest (Restaurant Kerckebosch), Jaimie van Heije (Jaimie van Heije), Jeff Keasberry, Jermain De Rozario (De Rozario*), Jimmy Lohamzah (Bali James), Lonny Gerungang (Di Roemah), Syrco Bakker (Pure C**).
—
Eerder verschenen op Kookboekennieuws.nl
