"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Bonen Erwten Linzen

Zaterdag, 13 maart, 2021

Geschreven door: Onbekend
Artikel door: Eva Reinders

Betaalbaar, gezond en lekker

[Recensie] Peulvruchten kampen sinds mensenheugenis met een slecht imago. De Romeinen haalden hun neus al op voor bonen en aanverwanten. Zelf denk ik bij linzen altijd aan het pannetje van de ongewassen hippie Neil uit televisieserie The Young Ones. Geitenwollensokken dus. Goedkoop, vullend en verantwoord voedsel. Maar lekker? Dat peulvruchten beter verdienen, is in verschillende publicaties en door auteurs als Joke Boon al uitstekend voor het voetlicht gebracht. Aan die verzameling is nu Bonen erwten linzen van Jenny Damberg toegevoegd, een mooi geïllustreerd boek met 60 peulvruchtrecepten.

De Zweedse Jenny onderstreept meteen in het voorwoord de pluspunten van de bonenfamilie. Peulvruchten zijn rijk aan eiwitten en koolhydraten, inderdaad betaalbaar en  goed te bewaren. Ze vormen een uitstekende basis voor je maaltijd en wie op zoek gaat, vindt wereldwijd de meest veelzijdige gerechten. Jenny’s recepten zijn vaak vegetarisch of vegan, sommige bevatten vlees of vis. Geen tijd om gedroogde peulvruchten zelf te weken en koken? Dat hoeft gelukkig lang niet altijd: pot, blik en diepvries bieden uitkomst. En is het voor een recept als falafel écht de moeite om kikkererwten zelf te weken, dan biedt Jenny slimme oplossingen. Koken gaat sneller met een beetje bakpoeder of bicarbonaat erbij, zout en zuur voeg je pas aan het einde toe omdat ze de kooktijd verlengen. Ook leuk: zelf kiemen en scheuten kweken. Niks zo vrolijk als die lentegroene, krullerige sprietjes die uit ogenschijnlijk dode, keiharde mungbonen of linzen ontstaan.

Aduki, borlotti en canellinibonen, maar ook haricots verts, kousenband en peultjes beschrijft Jenny nauwkeurig. Na enige twijfel heeft ze ook pinda’s opgenomen: de aardnoot is een peulvrucht en niet alleen gemalen tot pindakaas maar ook gekookt goed bruikbaar in vele gerechten. Bij de uitleg komen ook sojaproducten als tofu en miso aan bod. De recepten die volgen, staan in schijnbaar willekeurige volgorde en zijn niet allemaal voorzien van een foto van het resultaat. Gelukkig is er een prima register en zijn de botanische illustraties die je door het hele boek vindt, een fraaie toevoeging.

De recepten zelf dan. Die beginnen met het maken van tofu en sojadrink en natuurlijk ontbreken een doperwtenpesto en hummus niet. Klassiekers als Pasta e fagioli en een Indiase linzencurry worden afgewisseld met tot de verbeelding sprekende Witte saffraanlinzen met steranijsui en In wijn gekookte belugalinzen met artisjok en pruimen. Door-de-weekse gerechten met boerenkool en pompoen worden op smaak gebracht met salie en sumak en als dessert zijn er aquafaba-meringues en tofudonuts. Vindingrijke combinaties uit Spanje, Pakistan, Myanmar of Georgië die stuk voor stuk allesbehalve saai en suf zijn. De comeback van de peulvruchten is in volle gang en met Jenny Damberg als spindoctor komen ze er wel.

Boekenkrant

Eerder verschenen op Kookboekennieuws.nl


Laat hier je reactie achter:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Alleen inhoudelijke reacties die gaan over het besproken boek en/of de recensie worden geplaatst.

Bonen erwten linzen