"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Circus Maximus

Zaterdag, 2 oktober, 2021

Geschreven door: Annelise Gray
Artikel door: Boy Wilhelm

Wagenraces in het oude Rome! Een reis terug in de tijd!

[Recensie] Wat nou als paarden echt jouw levenswerk zijn en je mag werken bij de bekendste renbaan van de hele wereld! In Circus Maximus in Rome! Natuurlijk smaakt dat naar meer voor Dido, ze is twaalf jaar en hoort bij ‘de Groenen’. Dat is het populairste wagenrenteam in Rome.

Anelise Gray heeft geprobeerd om het oude Rome nieuw leven in te blazen met dit spannende, maar toch langdradige verhaal over Dido die al snel in het verhaal weg moet uit Rome en zo in Noord-Afrika belandt.

Onderweg komt zij allerlei mensen tegen die haar tot last willen zijn en willen voorkomen dat het haar lukt om haar droom ten uitvoer te brengen, racen in Circus Maximus! Annelise Gray beschrijft deze personages vaak zwart-wit, goed of slecht. Te vertrouwen of niet te vertrouwen en dat maakt, samen met de hoeveelheid aan te onthouden namen en vele sprongen door de tijd, dat het boek niet echt lekker doorleest. Terwijl er zoveel potentie zit in het spannende verhaal!

Schrijfster Annelise Gray is geboren in Bermuda en op haar achtste verhuisd naar England. Hier groeide ze op en is Latijn gaan geven. Dat is direct een mooie link met het Rome uit de tijd van Circus Maximus – Een race van de Keizer.

Pf

Juist toen ik de achterkant las, dacht ik bij mijzelf: Dit is echt een boek voor mij! Geschiedenis, paarden, ROME! En natuurlijk Circus Maximus, dat nog steeds te bezoeken is! Ik was benieuwd naar hoe Gray het voor elkaar zou krijgen om de stad Rome tot leven te wekken. Maar helaas is dat voor mij niet gelukt.

Dido komt zoveel mensen tegen dat de focus voor mij vooral lag op het onthouden van de namen, teruglezen wie nou wie eigenlijk was en ondertussen proberen het verhaal te volgen dat geschreven is in ik-vorm (en ook dat moet je liggen):

“’Ooit word je het eerste meisje dat meedoet aan een race in het Circus Maximus hè Dido?’ ‘Breng haar niet op dwaze ideeën, Atticus,’ zei Antonius. ‘Waarom is dat dwaas?’ zei ik. ‘Het  is stom dat het niet mag.’”

Het is heel erg mooi dat Gray probeert om allerlei historische namen te laten terugkomen in het boek. Tot op zekere hoogte geeft dat een fijn authentiek gevoel, maar de overvloed doet hem de das om. Zoek je juist daarin de uitdaging? Hou je van geschiedenis? Hou je van paarden? Dan is dit boek zeker een mooie uitdaging!

Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles