"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Commissaris Omer op de circusplaneet

Zaterdag, 14 april, 2018

Geschreven door: Oxana Langbeen
Artikel door: Johan Klein Haneveld

Absurdistisch maar vermakelijk

Dit boek is ook weer vermakelijk tussendoor te lezen. Helaas was ik tijdens het lezen wat moe en dat was jammer, want een beetje concentratie is wel nodig. Niet omdat het plot heel ingewikkeld in elkaar zou zitten, want ook hier is de ontknoping geen grote verrassing, maar wel vanwege het taalgebruik.

Het boek zit vol interessante beschrijvingen, die zelfs regelmatig naar het absurde neigen van een Cornelis Buddingh of Het land van maas en waal, vol neologismen en verhaspelingen (zoals wuikgestras), en vondsten als het kruipgras, of de fantastische Zenstenen. Of de manier waarop de droom van de hoofdpersoon vervuld wordt. Commissaris Omer onderzoekt het neerstorten van een ruimteschip. Nou ja, onderzoekt, hij trekt wat op met de inwoners van de planeet en stuit dan op bewijs voor wat er gebeurd is doordat hij met iemand anders kan meekijken. Zijn tocht voert hem echter wel door een fascinerende sprookjeswereld, die getuigt van veel fantasie.

Eerder verschenen op Hebban

Schrijven Magazine

Boeken van deze Auteur:

Commissaris Omer op de circusplaneet

Commissaris Omer en de vermoorde onschuld