Toegankelijk en hartverwarmend feelgood
[Recensie] Mafalda van negen jaar oud heeft een oogziekte. De mist in haar ogen wordt iedere dag groter en binnen zes maanden zal ze niets meer kunnen zien. Ze heeft een lijstje gemaakt van “dingen die ik heel, heel belangrijk vind (die ik niet meer zal kunnen doen)”.
Haar ouders willen verhuizen naar een woning zonder verdieping, maar Mafalda wil daar niets van weten. Zij trekt haar eigen plan en besluit in de kersenboom te gaan wonen.
“Ik, ik ben niet bang voor het donker; bij mij zit het donker in mijn ogen.”
Het bijzondere aan dit verhaal is dat het autobiografisch is. Dat schrijft ze ook aan de achterkant: “Mafalda’s verhaal is mijn verhaal”.
Omdat het boek geschreven is vanuit tegenwoordige tijd en de blik van een negenjarig kind, levert dat soms mooie gedachten op. In de kantlijn van het boek heb ik aantekeningen gemaakt als ‘schattig’:
Bij sommige berichten zouden ze een kat moeten geven om te knuffelen.
Dit perspectief zorgt er ook voor dat het eenvoudig leest. En Engels wordt continu verkeerd gespeld, omdat een negenjarige geen Engels spreekt. Eerst is dat een leuke gimmick, maar als het over een merk rugzak gaat (‘Eastpack’) dat Mafalda belangrijk vindt, vraag ik me toch af hoe geloofwaardig het is dat ze niet weet hoe dat te spellen. Ook had ik het gevoel dat onder meer door dit perspectief het verhaal aan de vlakte blijft. Ik zou meer omschrijvingen willen lezen over hoe het nu voelt om zicht kwijt te raken en hoe daarmee om te gaan.
Verder weet schrijfster Peretti goed gebruik te maken van beelden waarvan de lezer begrijpt wat er aan de hand is, bijvoorbeeld wanneer docente Estelle naar het ziekenhuis vertrekt, omdat daar een vriendin zou liggen, is het voor de volwassen lezer duidelijk dat dat een leugentje om bestwil is. Jammer genoeg legt Peretti een paar hoofdstukken later alles uit. Wat mij betreft had ze iets meer vertrouwen in de lezer mogen hebben, maar ik kan me voorstellen dat het voor jonge of onervaren lezers prettig is.
De afstand tussen jou en mij en de kersenboom is een toegankelijk en hartverwarmend boek. Je neemt samen met Mafalda afscheid van haar zicht en dat is soms even slikken. Verder mag ook het uiterlijk van het boek er zijn; de cover van uitgever HarperCollins is schitterend (wel erg roze en vrouwelijk). Een mooie aanvulling op je boekenkast dus!
—
Eerder verschenen op Readalicious
